ေနာက္ဆုံးပံုျပင္

လူတေယာက္က ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ တျခားသူတေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္သလဲ ရွင္တို႕သိၾကပါ့မလား။ ျပီးေတာ့ အခ်စ္မွာ "အသြားအျပန္" တို႕ "အလ်ားအနံ" တို႕ လူတိုင္းအတြက္မရွိဘူးဆိုတဲ့ အမွန္တရားၾကီးကိုေရာ ရွင္တို႕လက္ခံရဲ့လား။

အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္၊ သူနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ကိုယ့္ဆီမွာ ေပ်ာ္စရာေတြထက္ ငိုစရာေတြမ်ားခဲ့မွန္း ကိုယ္, ကိုယ္တိုင္ကလြဲျပီးဘယ္သူပိုသိအံုးမွာလဲ။ ကိုယ္ကပဲ ကံဆိုးတာလား။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲမ်ားလြန္းေနတာလား မေသခ်ာေပမဲ့ ေရေရရာရာသိတာတခုက သူ ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာပါ။ 

အခုမွ သိတာေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ခုနကေျပာခဲ့သလိုပဲ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မ်ားခဲ့ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လရဲ့ ရက္တခုမွာ စာတေၾကာင္း၊ စကားတလုံးမွေတာင္ ႏွုတ္မဆက္ပဲ သူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့၊ သူ႕ကိုေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့၊ သူ႕ကိုအျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ့၊ သူလိုအပ္တဲ့အခါတိုင္း ေဘးမွာအျမဲရွိေပးတဲ့၊ သူ႕ရီးစားေတြနဲ႕ ျပတ္သြားလို႕ စိတ္ေလေနတိုင္း,၊မ်က္ရည္ၾကတိုင္း ေဘးကႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္တဲ့ ခ်စ္သူတေယာက္ကို သူ ႏွုတ္မဆက္ပဲထြက္သြားရက္ခဲ့တယ္။

~ေတာ္ပါျပီ စိတ္ကုန္တယ္ ေမ့လိုက္ျပီ

အခ်ိန္ကုန္တယ္ စိတ္ပ်က္ေနျပီ

မင္းေၾကာင့္ငါ အလုပ္ပ်က္ ညတို႕နက္ျပီ

အိမ္မွာဆို ရိပ္မိကုန္ျပီ~

ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ျပန္မဆုံေတာ့ပါဘူး။ သိျပီးသား ဇတ္သိမ္းတခုအတြက္ေတာ့ ဝမ္းမနည္းသင့္ဘူးေလ။ သူ႕ကို အဲလိုေျပာရင္ေတာ့ "ဟုတ္တာေပါ့" ဆိုျပီး ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕နဲ႕ သူေခါင္းျငိမ့္လိမ့္အံုးမယ္။ တေျမထဲေနရင္း ေတာင္ ကိုယ္နဲ႕အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး မေတြ႕ႏိုင္ပဲနဲ႕ေတာ့ ေရေျမျခားမွာ ကိုယ့္ကိုသတိရဖို႕ဆိုတာ ေဝလာေဝးေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆယ္ခုႏွစ္ ၁ခုက်ာ္ သူ႕အနားရွိ ေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အခ်ိန္ေလးတခုေပးျပီး ႏွုတ္ဆက္ခြင့္ေလးေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္။ ထိုင္ေနၾက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ျပီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဟိုးတုန္းက ညဥ့္နက္တဲ့အထိ မိုးေရေတြထဲသြားထိုင္ဘူးခဲ့တဲ့ ပန္းျခံေလးမွာ ညေနခင္း တခုေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳံးရင္း ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ထုံးစံအတိုင္း သူ႕စာရင္းထဲမွာ ကိုယ့္ဆဒၵေတြ အက်ဳံးမဝင္ဘူး။

~ငါ့အတြက္ဆိုထဲ့မတြက္ မင္းေၾကာင့္ခက္ျပီ

ငါဒီမွာစိတ္ညစ္ေနျပီ

အေပါင္းအသင္းေတြ မင္းေၾကာင့္ 

မ်က္ႏွာပ်က္တာမ်ားျပီ

ေသခ်ာတယ္ ေမ့လိုက္ခ်င္ျပီ~

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ျဖစ္သင့္တာေတြကေတာ့ ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။ ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူးေလ။ လူဆိုတာေမြးကတဲက တေယာက္ထဲပဲဟာ။ ဆယ္စုႏွစ္တခုစာ အသားၾကခဲ့တဲ့ အက်င့္ေတြကိုလတ္ရွိအေျခအေနနဲ႕ လိုက္ေရာညီေထြရွိေအာင္ ျပင္ရုံပါပဲ။ ဥပမာ - ကိတ္မုန္႕အသစ္စမ္း လုပ္တဲ့အခါ သူ႕ကိုဖုန္းစက္စရာမလိုေတာ့ဘူး၊ သူၾကိဳက္တတ္တဲ့ဟင္းခ်က္နည္းေတြကိုလဲ ေလ့လာစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ သူေနမေကာင္းတိုင္း လိုက္ေစာင့္ေပးရတဲ့ ေဆးခန္းမွာ ရုံးအျပန္ထမင္းမစားဘဲ အခ်ိန္အၾကာၾကီးထိုင္ဖို႕ မရွိေတာ့ဘူး၊ ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ဖိနပ္အျမင့္ေတြကိုလဲ ေဂ်ာင္ထိုးထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ သူ႕မွာ အသုံးျပတ္တိုင္း ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ နည္းနည္းကို ခြဲေဝေပးစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ျပီးေတာ့ သူရီးစားနဲ႕ ျပတ္တိုင္း ဟန္ေဆာင္ျပဳံးတခုနဲ႕ ဘာမွမခံစားရသလို "နင္ကလဲ အားလုံးအဆင္ေျပသြား မွာပါ။ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕" လို႕ႏွစ္သိမ့္စရာလဲမလိုေတာ့ဘူး။

~ေတာ္ပါျပီ  Go Go Go အေဝးကို

Gone Gone Gone ျပီးျပီ

It's so cool ဘဝဟာ ေပ်ာ္စရာၾကီး

ေသခ်ာတယ္ No No No ေနာက္တခါ

ေရွ႕ဆက္ဖို႕မရွိပါ

မင္းမရွိတဲ့ ဘဝဟာေပ်ာ္စရာအတိ

Honey..It's cool baby~

ဒါဟာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တကယ့္ ေနာက္ဆုံးပါပဲ.

Chit Thu Wai - It's cool, Baby

(သီခ်င္းေလးကို ခံစားျပီးေရးပါသည္။)