ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကား နဲ႕ Gringottsဘဏ္တိုက္

 က်မနဲ႕ ဟယ္ရီေပၚတာ

ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႕ ယူနီဗာဆယ္ စတူဒီယိုက ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကား (Diagon Alley) ကို အရင္သြားရေအာင္ပါ။အဂၤလန္ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့  ေဟာ့ဝပ္ေမွာ္အတတ္သင္ေက်ာင္း အတြက္ လိုအပ္သမွ်ကို ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားမွာဝယ္လို႕ရပါတယ္။ Leaky Cauldron လို႕နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းေပးထားတဲ့ ဘား အေနာက္ ဘက္ျခမ္း ထဲမွာရွိ တဲ့ ေမွာ္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ေတြအေၾကာင္း ေမွာ္ဆရာေတြက လြဲျပီးသာမန္လူေတြမသိႏိုင္ပါဘူး။ Leaky Cauldronကေန  ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားကိုသြားခ်င္ရင္ ဘားရဲ့အတြင္းဘက္ နံရံအုတ္ခ်ပ္ေတြကို ေမွာ္ၾကိမ္လုံးနဲ႕တို႕လိုက္တဲ့အခါမွ အုတ္ခ်ပ္ေတြေရြ႕သြားျပီး  ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကား ကိုဝင္တဲ့ တံခါးေပါက္တခုျဖစ္သြားပါတယ္။

ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကား အဝင္ေပါက္။

Leaky Cauldron ဆိုင္အတြင္းပိုင္းအျပင္အဆင္။ (ဒီပံုကိုေတာ့ Official website ကယူပါတယ္။)

အစားအေသာက္ မီႏူး။  (Leaky Cauldron မွာ အေမရိကန္Fast Foodေတြမရွိပဲ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ ႐ိုးရာအစားအစာေတြပဲေရာင္းပါတယ္။ )

 ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားကို ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားေလး ဟယ္ရီ ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္ေရာက္သြားတုံးက "မ်က္လုံးေတြ အမ်ားၾကီးပါလာရင္ ေကာင္းမွာပဲ" လို႕ေတြးမိသလိုမ်ိဳးပါပဲ။  ေဆး ၾကိဳတဲ့ သံဒယ္အိုးပံုၾကီးေတြ၊ ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္အေရာင္းဆိုင္ေတြ၊ ေက်ာင္းဝတ္စုံဆိုင္ေတြနဲ႕  ဖေလာ္ရီဒါရဲ့ ခပ္ျပင္းျပင္းေနေရာင္ေအာက္မွာ Diagon Alley ကအသက္ဝင္လွပါတယ္။

ေက်ာင္းသုံးဖတ္စာအုပ္ အေရာင္းဆိုင္ ျပတင္းေပါက္။

ေက်ာင္းဝတ္စုံဝယ္ဖို႕  Madame Malkins ရဲ့  ဝတ္ရုံအမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္းဆိုင္။

ကမာၻ့အျမန္ဆုံး Firebolt တံျမက္စည္းပ်ံ။

 ေမွာ္ဆရာ၊ဆရာမ ဝတ္ရုံေတြဝတ္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြအျပင္  ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းဝတ္စုံ ဝတ္ရုံအမည္းအရွည္ေတြဝတ္ထားတဲ့ လူၾကီးလူငယ္ေတြလဲမရွားလွပါဘူး။ လူတိုင္းနီးပါးရဲ့ လက္ထဲမွာေတြ႕ရမွာကေတာ့ ေမွာ္ၾကိမ္လုံးေလးေတြပါ။ ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားရဲ့ သက္မွတ္ထားတဲ့ေနရာေတြမွာ ေမွာ္ပညာသုံးခြင့္ရွိပါတယ္။ ေမွာ္ပညာကို အသုံးျပဳဖို႕ ေမွာ္ၾကိမ္လုံးေလးေတြလိုတာေပါ့ေလ။
                                               (ဒီပံုကို Google ကယူပါတယ္။)

ဟယ္ရီလိုပဲ ဘာပစၥည္းမွမဝယ္ခင္ ကမာၻ ေပၚမွာ ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းၾကီးျပီးရင္ အလံုျခံုဆုံးေနရာလို႕ဆိုတဲ့ Goblinမွင္စာေလးေတြရွိတဲ့ Gringotts ကို အရင္သြားလည္ရေအာင္ပါ။ Gringotts က Harry Potter Theme Parkရဲ့ ေနာက္ဆုံးဖြင့္တဲ့ လည္စရာေနရာတခုျဖစ္လို႕ အရမ္းလူမ်ားပါတယ္။ ဘဏ္ထဲမွာ ဟယ္ရီ့လို ေငြထုတ္လို႕မရေပမဲ့ ဟယ္ရီ၊ ရြန္၊ ဟာမီရြန္တို႕နဲ႕ တူတူ  မိစာၦၾကီး Voldemort နဲ႕ Bellatrix Lestrange တို႕ရဲ့ က်ိမ္စာရန္ကေန ထြက္ေျပးလို႕ရပါတယ္။   Gringotts ဘဏ္တိုက္ရဲ့ သံမဏိခန္းေတြကို ေလ့လာရင္း၊ Goblinမွင္စာေလးေတြကိုအနီးကပ္ႏွုတ္ဆက္ရင္းေပါ့ေလ။ Harry Potter and the Dealthy Hallows ဆိုတဲ့ရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ဖူးရင္ Gringottsဘဏ္တိုက္ထဲကဇာတ္ဝင္ခန္းေလးနဲ႕ ရင္းနီးျပီးသားျဖစ္မွာပါ။ "Escape from Gringotts"လို႕ ေခၚပါတယ္။ 

Gringottsဘဏ္တိုက္ေရွ႕က ေရႊပံုေပၚမွာရပ္ေနတဲ့ Goblinမွင္စာရုပ္ပါ။

ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေၾကျငာသင္ပုံးေတြ။

Gringottsဘဏ္ရဲ့ တည္ေနရာ။  

ဘဏ္ထဲမွာ အလုပ္မ်ားေနတဲ့ Goblinေလးေတြ။  

ဘဏ္ထဲမွာသုံးတဲ့ လွည္းကေလး။

Gringottsဘဏ္တိုက္ေပၚက နဂါးၾကီး။

Diagon Alleyရဲ့  အတြင္းတေနရာမွာေတာ့ မိစာၦ ျပဳစားတဲ့အတတ္ (Dark Magic/Dark Arts)ကို စိတ္ဝင္စားတဲ့သူေတြ က်က္စားရာေနရာတခုရွိပါတယ္။

Knockturn Alleyက လူေတြျပည့္က်ပ္စည္ကားမေနပဲ လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္း ေမွာင္ေမွာင္ေလးေတြၾကားထဲက ျဖတ္သြားမွေရာက္ပါတယ္။ Knockturn Alleyမွာ ထင္ရွားတဲ့ဆိုင္ကေတာ့  Borgin and Burkes လို႕ေခၚတဲ့ စုန္း၊ကေဝ၊မိစာၦအတတ္ေတြနဲ႕ ျပဳစားထားတဲ့ အရာဝတၳဳေတြ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ ပစၥည္းေတြေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ပါ။

လွတယ္ ဆိုျပီးသြားမထိနဲ႕ေနာ္။မက္ဂယ္ ( ေမွာ္ဆရာအသိုင္းအဝိုင္းက ေမွာ္ပညာမတတ္တဲ့သူေတြကို မက္ဂယ္ - Muggle လို႕ေခၚပါတယ္)  ၁၉ ေယာက္ေသခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ က်ိန္စာသင့္ဆြဲၾကိဳး။

ဝီစလီအမႊာ၂ေယာက္ပိုင္တဲ့ ကစားစရာပစၥည္းေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္(Joke Shop)က ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားထဲမွာအထင္ရွားဆုံးပါပဲ။ 

ဖရက္နဲ႕ ေဂ်ာ့တို႕က ဟယ္ရီ ေမွာ္ေက်ာင္းသံုးေက်ာင္းရဲ့ သုံးပြင့္ဆိုင္ ေမွာ္ပညာျပိဳင္ပြဲမွာ အႏိုင္ရတဲ့ေငြနဲ႕အရင္းအနီးျပဳျပီး သူတို႕ရဲ့ဆိုင္ကို ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကားမွာဖြင့္ခဲ့တာပါ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က အင္မတန္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ လူရႊတ္,၊ လူေနာက္ကေလးေတြျဖစ္တဲ့အေလွ်ာက္ သူတို႕တီထြင္လိုက္တဲ့ ပစၥည္းေတြကလဲ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္နဲ႕ ခ်စ္စရာေလးေတြပါ။

ဥပမာ - ဝမ္းသြားခ်င္ရက္နဲ႕ ဝမ္းပိတ္ေနတဲ့သူတေယာက္လို ခံစားမႉမ်ိဳးေပးတဲ့ "U-No-Poo" ကိုေၾကျငာထားပံုက
 
"WHY ARE YOU WORRYING ABOUT YOU-KNOW-WHO?
YOU SHOULD BE WORRYING ABOUT U-NO-POO
THE CONSTIPATION SENSATION THAT'S GRIPPING THE NATION!"

စုန္းမိစာၦၾကီး Voldemortကို ႏွိမ္ႏွင္းေရးေဆြးေႏြးပြဲကို ခိုးနားေထာင္ဖို႕ သုံးခဲ့ဘူးတဲ့ Extenable Ear

အမႊာညီေနာင္ရဲ့ ထင္ရွားတဲ့သေကၤတ မီး႐ႉးမီးပန္းေတြ။ သူတို႕တီထြင္လိုက္တဲ့ မီး႐ႉးမီးပန္းေတြက ေဖာက္ျပီးတဲ့အခါ လနဲ႕ခ်ီၾကာေအာင္ အသံမရပ္၊ မီးမျငိမ္းေအာင္ ဖန္တီးထားတယ္လို႕ စာအုပ္ထဲမွာေရးထားပါတယ္။ ခုလို သီတင္းကြၽတ္အခ်ိန္ဆိုအေတာ္ပဲေနာ္။

Puking Pastilles က  စာသင္ခ်ိန္ အတန္းလစ္ဖို႕ ခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္ေလး ဖရက္နဲ႕ ေဂ်ာ့ရဲ့ ေနာက္ထပ္ တီထြင္မႉတမ်ိဳးပါ။ သၾကားလုံးရဲ့ လေမၼာ္ေရာင္ အျခမ္းကိုစားရင္ အန္မယ္။ ခရမ္းေရာင္အျခမ္းကိုစားရင္ေတာ့ အအန္ရပ္ျပီး ခ်က္ျခင္းျပန္ေနေကာင္းသြားမွာဆိုေတာ့ ေဆးခြင့္ယူဖို႕ အဆင္အေျပဆုံးေပါ့။ 

ဒီေလာက္ဆို ေဟာ့ဝပ္ကိုသြားဖို႕လိုတဲ့ပစၥည္းေတြလဲဝယ္လို႕ စုံျပီဆိုေတာ့ ေနာက္တေခါက္ၾကရင္ လန္ဒန္ King Crossဘူတာရုံကေန  ေဟာ့ဝပ္ရထားၾကီးစီးျပီး ခရီးထြက္ၾကရေအာင္ပါ။

King Cross ဘူတာရုံ၊ ပလက္ေဖာင္း ၉-၃/၄ နဲ႕ ေဟာ့ဝပ္ေမွာ္အတတ္သင္ေက်ာင္း

က်မနဲ႕ ဟယ္ရီေပၚတာ

က်မကို ပထမဦးဆုံး "ဟယ္ရီေပၚတာ"နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးတာ က်မေမေမပါ။   ေမွာ္ေလာကမွာ နာမည္ေတာင္မေျပာရဲေအာင္ ေၾကာက္ရတဲ့ ေမွာ္ဆရာ မိစာၦၾကီး Voldemort ကို ႏွိမ္ႏွင္း ႏိုင္ခဲ့တဲ့ မိဘမဲ့ေကာင္ေလး ဟယ္ရီ နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစုရဲ့ စြန္႕စားခန္းေတြအေၾကာင္းေရးထားတဲ့ စာေရးဆရာမ  JK Rowling ရဲ့ စာအုပ္ေတြေပါ့။

JK Rowling ရဲ့ ပထမဆုံးစာအုပ္ျဖစ္တဲ့ "Harry Potter and The Philosopher's Stone" ကို ၁၉၉၈မွာထုတ္ေဝခဲ့ေပမဲ့ က်မစဖတ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္က ဆရာမင္းခိုက္စိုးစန္ ဘာသာျပန္တဲ့ စာအုပ္ပါ။ ၂၀၀၁/၂၀၀၂ ေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒစ္စေနရုပ္ရွင္ေတြကို အသဲစြဲၾကိဳက္တဲ့ က်မက စုန္းဆိုရင္ စႏိုးဝိႈက္နဲ႕ ေအာ္ရိုရာ မင္းသမီးေလးေတြကို က်ိန္စာတိုက္တဲ့ စုန္းမၾကီးေတြကိုပဲ ျမင္ျပီးစိတ္မဝင္စားလွပါဘူး။ မာမီက "သမီးရယ္ .. ဒီစာအုပ္က သမီးၾကိဳက္တဲ့ ဆရာမင္းခိုက္စိုးစန္ ဘာသာျပန္တဲ့ စာအုပ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာလဲ ေတာ္ေတာ္ နာမည္ၾကီးတယ္ေျပာတယ္။  ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါအံုး။" လို႕တိုက္တြန္းလို႕ ဖတ္ၾကည့္ရင္းက လက္ကမခ်ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ပထမဦးဆုံးစာအုပ္ (ဆရာမင္းခိုက္စိုးစန္ ဘာသာျပန္တဲ့ စာအုပ္) ဖတ္ျပီးျပီးခ်င္း က်မအေမကိုသြားေမးတဲ့ ေမးခြန္းက " သမီးအသက္  ၁၁ႏွစ္ေလာက္တုန္းက အိမ္ကို ဇီးကြက္နဲ႕ စာေတြဘာေတြလာသလား?" ဆိုတာပါ။ ေမးေမးခ်င္း မာမီက စာအုပ္မဖတ္ရေသးေတာ့ ေၾကာင္သြားတာေပါ့။ ေနာက္မွ စာအုပ္ဖတ္ၾကည့္ျပီး  ေဟာ့ဝပ္ဆိုတဲ့ ေမွာ္ပညာသင္ေက်ာင္းကေန စုန္းအတတ္နဲ႕ ေမွာ္ပညာေတြကိုသင္ၾကားခြင့္ရေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားစာေတြ အသက္၁၁ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ ေမွာ္ဆရာ၊ ေမွာ္ဆရာမေလးေတြကို ဇီးကြက္နဲ႕ ပို႕တယ္ဆိုတာသိျပီး ရီလိုက္တာေလ။ က်မအတြက္ေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အဓိပၸယ္ရွိတာ၊မရွိတာထပ္ကို စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့  ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းၾကီးကိုသြားၾကည့္ခ်င္တာပါ။

စာေရးဆရာမJK Rowlingကလည္း သူ႕ဆီကို  ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းတက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း သူ႕ပရိတ္သက္ေတြဆီကစာေတြလာေၾကာင္း အင္တာဗ်ဴးတခုမွာေျဖသြားတာဆိုေတာ့ စာအုပ္ဖတ္ျပီး ဒီလို႐ူးတာက်မတေယာက္ထဲေတာ့ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။စားစရာေတြ အျပည့္ေပၚေပၚလာတတ္တဲ့ ထမင္းစားပြဲၾကီးေတြ၊ ေရြ႕ေနတဲ့ေလွကားေတြနဲ႕ စကားေျပာတဲ့ ပန္းခ်ီဓာတ္ပံုေတြကို ဘယ္သူမျမင္ဘူးခ်င္ပဲရွိပါ့မလဲေနာ္။   လန္ဒန္ျမိဳ႕ တေနရာမွာရွိေနမဲ့ Diagon Alley ရယ္၊ ေဟာ့ဝပ္ရထားရပ္တဲ့ King Cross ဘူတာရုံ ပလက္ေဖာင္း ၉- ၃/၄ရယ္ကလဲ စိတ္ဝင္စားစရာ ။ ျပီးေတာ့ Goblin လို႕ေခၚတဲ့ အရပ္ပုပု မွင္စာေလးေတြပိုင္တဲ့ Gringotts ဆိုတဲ့ ဘဏ္မွာ ပိုက္ဆံထုတ္ရပံုကလဲ က်မတို႕သိသလို ဘဏ္စာအုပ္နဲ႕ ေကာင္တာမွာ ထုတ္ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ျပန္ဘူးေလ။

ဟယ္ရီေပၚတာရုပ္ရွင္ေတြလဲ ထြက္ျပီးသားဆိုေတာ့ စာအုပ္ကိုမဖတ္ဘူးေတာင္ ဇာတ္လမ္းကိုေတာ့ လူတိုင္းသိျပီးသားျဖစ္မွာမို႕လို႕ ဇာတ္လမ္းကို အက်ယ္ခ်ဲ့ျပီး မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဟယ္ရီေပၚတာစာအုပ္ေတြက ကမာၻတဝွမ္းမွာ မီလ်ံ ၄၀၀ေက်ာ္ ေရာင္းခ်ခဲ့ရသလို ရုပ္ရွင္႐ိုက္ေတာ့လဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ Universal studio နဲ႕Warner Bros ကုမၸဏီတို႕ေပါင္းျပီး ပထမဦးဆုံး The Wizarding World of Harry Potter Theme Park ကို ၂၀၁၀ ဇြန္လ မွာ အေမရိကား ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္၊ ေအာ္လန္ဒိုျမိဳ႕က  Islands of Adventure မွာ စဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆုံးဖြင့္တဲ့ Harry Potter Theme Park မွာ အဓိကအေနနဲ႕  ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းၾကီးရယ္ (Rollar Coaster Rides) ၊  Hogsmeadeဆိုတဲ့ ေမွာ္ဆရာ ရြာကေလးမွာ ထင္ရွားတဲ့ တံျမက္စည္းပ်ံ သုံးေခ်ာင္း ( Three Broomsticks) စားေသာက္ဆိုင္၊ Honeydukes လို႕ေခၚတဲ့ သၾကားလုံးေရာင္းတဲ့ဆိုင္နဲ႕  ollivander ေမွာ္ၾကိမ္လုံးေရာင္းတဲ့ဆိုင္အျပင္ တျခားလက္ေဆာင္ ပစည္းဆိုင္အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာေတာ့ Harry Potter Theme Parkကို ထပ္ျပီးတိုးခ်ဲ႕တဲ့အေနနဲ႕ Diagon Alley  နဲ႕   King Cross ဘူတာရုံ ကို Universal Studios Florida မွာထပ္ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တကယ္လူစီးလို႕ရတဲ့ ေဟာ့ဝပ္ရထားနဲ႕ King Cross ဘူတာရုံ ကေန Hogsmeadeဘူတာကို သြားႏိုင္ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ထဲကအတိုင္းပါပဲ။ 

Harry Potter Theme Park အေၾကာင္းဖတ္ရင္း သေဘာေတြက်ေနခဲ့ရာကေန တကယ္လဲ အေမရိကကိုသြားလည္ျဖစ္ေတာ့ ခ်ီကာဂိုကေန ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္၊ ေအာ္လန္ဒိုျမိဳ႕က Universal Studios Florida နဲ႕ Islands of Adventure က ေမွာ္အသိုင္းအဝိုင္းေလးထဲကို မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားလည္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်မနဲ႕ တူတူေနာက္ထပ္ပို႔စ္ေတြမွာ စုန္းအတတ္ေတြနဲ႕ျပဳစားထားတဲ့ ေမွာ္ကမာၻ ထဲကိုလိုက္လည္ပါအံုးေနာ္။

 ေထာင့္ျဖတ္လမ္းၾကား နဲ႕ Gringottsဘဏ္တိုက္ 

ခရီးသြားေနာက္ဆက္တြဲနဲ႕ BPP Challenge

စာေရးခ်င္ေနတုန္း အမစုခ်စ္သူက BPP Challenge မွာတတ္ လာတဲ့အတြက္ အေတာ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ခရီးကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆိုေတာ့ခရီးနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြပဲ ေရးျဖစ္ေနမွာကိုေတာ့ နားလည္ေပးၾကပါအံုးေနာ္။


ကိုယ္တိုင္စိတ္တိုင္းက်စီစဥ္ျပီး သြားခဲ့တဲ့ခရီးတေလွ်ာက္ ၾကံုရတဲ့အခက္အခဲနဲနဲကို ေနာက္မ်ားခရီးထြက္တဲ့အခါ ကိုယ္တိုင္ျပန္သတိထားမိေအာင္နဲ႕ ႏွစ္ကုန္ခါနီး ခရီးေဝးသြားၾကမဲ့သူေတြကိုလဲ မွ်ေဝခ်င္တာပါ။


က်မခရီးသြားတဲ့အခါ ခရက္ဒစ္ကာဒ္(credit) တခု၊ ဒက္ဘစ္ (debit) ကာဒ္လို႕ ေခၚတဲ့ ကိုယ့္ဘဏ္ထဲမွာ ေငြရွိမွသုံးလို႕ရ တဲ့ ကာဒ္တခု၊ေငြအနည္းငယ္ကလြဲရင္  ဘာမွယူမသြားျဖစ္ပါဘူး။ ခရက္ဒစ္ကာဒ္တခုထဲကိုသုံးျပီး ဟိုတယ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ နဲ႕ တျခား ၾကိဳတင္ဝယ္ထားရမဲ့ လက္မွတ္ေတြကို ဝယ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့  ကာဒ္ေတြအမ်ားၾကီးသယ္စရာမလိုလို႕ ေပ်ာက္မွာျပဳမွာလဲမပူရဘူးေပါ့ေလ။ ဒီေနရာမွာ က်မၾကံုရတဲ့ ျပသနာကိုေျပာျပပါအံုးမယ္။ ခရီးမထြက္ခင္ ဘဏ္ကိုသြားျပီး တျခားႏိုင္ငံမွာ ကာဒ္သုံးဖို႕သြားဖြင့္ပါတယ္။ (အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီလိုလုပ္စရာမလိုပါဘူး။ ခုမွ လံုျခံုေရးထပ္တိုးတဲ့အေနနဲ႕ ဘဏ္ကို ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကာဒ္သုံးမဲ့အေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားရတဲ့သေဘာပါ။ အလုပ္နဲနဲပိုေပမဲ့ က်မကေတာ့သေဘာက်ပါတယ္။) သြားဖြင့္ရင္းနဲ႕ က်မကာဒ္ကေလးက ေဟာင္းေနေတာ့ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာသုံးရင္း ကာဒ္က မက္ဂနက္ေတြအလုပ္မလုပ္ရင္လို႕ ေတြးပူျပီး ကာဒ္အသစ္ကေလးလဲခဲ့ပါတယ္။ ကာဒ္အသစ္ကေလးရလို႕ေပ်ာ္ျပီး ကာဒ္ေပၚက နံပတ္ေတြေျပာင္းသြားတာ လုံးလုံးသတိမရပဲ ပထမဆုံးတည္းမဲ့ ဟိုတယ္ကို ညဘက္ၾကီးေရာက္သြားေတာ့မွ သိပါေတာ့တယ္။ ေနမဲ့ဟိုတယ္ကို Booking.comကေန ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကိဳဘြတ္ကင္လုပ္ထားတာ ဆိုေတာ့ မပူဘူးေပါ့ေလ။ ကိုယ့္အတြက္အခန္းက ေသခ်ာျပီးသားကို။ ခရက္ဒစ္ကာဒ္နံပတ္ေပးထားျပီးသားမွတ္လား။

 ဟိုတယ္ ရက္ဆက္ရွင္ေရာက္မွ " ငါတို႕ checkတာ မင္းရဲ့ကာဒ္က Decline ျဖစ္ေနပါတယ္။ သုံးလို႕မရပါဘူး။" ဆိုေတာ့ရင္ထဲမွာ ထူပူသြားတာပဲ။

 "....ဒါေပမဲ့ မပူပါနဲ႕။  ငါတို႕မွာ သုံးေယာက္ခန္းရွိပါေသးတယ္။ " အမေလးေလး ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွ booking cancel ဆိုရင္ ဘယ္မွာသြားေနရမွန္းမသိ။ ေစ်းကလဲ ပိုေပးခ်င္ေပးရအံုးမယ္။ ဟိုတယ္ကသေဘာေကာင္းေပလို႕။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ဘာလို႕ က်မကာဒ္ကသုံးမရလဲမသိေသးပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ဒီကာဒ္နဲ႕ဘဲ ဒီbookingကိုလုပ္တာပဲေပါ့။ ဘဏ္လဲ တူတူပဲေလ။ အေကာင့္ကလဲအတူတူ။ ျပီးမွ နံပတ္ကြဲတာကို သတိထားမိလို႕ အဲဒီကာဒ္နဲ႕ booking လုပ္ထားတဲ့ ဟိုတယ္မွန္သမွ်ကို ဖုံးေခၚျပီး နံပတ္အသစ္နဲ႕ ျပန္ confirm လုပ္ရတယ္။ ဟိုတယ္ေတြအားလုံးကလဲ မင္းရဲ့ကာဒ္ကDecline ျဖစ္ေနတာ.. မင္းကို ျပန္ confirm လုပ္ဖို႕ အီးေမးပို႕ထားပါတယ္ ဆိုတာၾကီးပါပဲ။


ေငြသားအေရးတၾကီးလိုတဲ့အခါ ထုပ္သုံးဖို႕အတြက္ ေငြထုပ္စက္(ATM - automated teller machine ) ဘယ္မွာရွိလဲ ဆိုတာလဲ စံုစမ္းထားသင့္ပါတယ္။ ခရီးမသြားခင္ဘဏ္ကို ဖုံးဆက္ေမးတဲ့အခါ ဘဏ္ကဘယ္လိုေငြထုတ္စက္မ်ိဳးမွာ ေငြထုတ္လို႕ရေၾကာင္းနဲ႕တခါထုတ္ရင္ ေငြ၅ေဒၚလာ ေပးရမယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ အင္တာနက္မွာရွာလိုက္ေတာ့ ေနမဲ့ေနရာနားမွာ ATM တလုံး နီးနီးနားနားလဲရွိျပန္ ေငြသားမ်ားမ်ားလဲ မသယ္ခ်င္ဆိုေတာ့ ဟုတ္ျပီေပါ့။ ဟိုေရာက္မွပဲ တခါထဲအျပီး ၅ေဒၚလာ ေပးျပီးထုတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေပါ့။  တကယ္တမ္း သြားျပီးပိုက္ဆံထုတ္တဲ့အခါ တခါထုတ္၂၀၀ပဲ ထုတ္လို႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၅၀၀ထုတ္ခ်င္ရင္ ၃၀ေဒၚလာအပိုေပးရပါမယ္။ ဒီပိုက္ဆံက ဘဏ္ကယူတဲ့ အိတ္ခ်ိန္းရိတ္ (exchange rate) အျပင္ထပ္ေပးရတဲ့ ပိုက္ဆံပါ။ က်မကိုယ့္ဘာကိုယ္ အၾကံပိုင္လွျပီအထင္နဲ႕ဟုတ္ေနတာ ATM စက္ေရွ့ေရာက္မွ ငါဒါေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာမစုံစမ္းခဲ့ေလခ်င္းလို႕ ေနာင္တရပါတယ္။


Free & Easy သြားၾကမဲ့သူေတြအတြက္ ေနာက္တခုအေရးၾကီးတာက လမ္းေပၚမွာၾကာမဲ့အခ်ိန္ကိုပိုပိုသာသာ ၾကိဳတြက္ထားဖို႕ပါ။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ကေနျပီး ဘယ္လိုသြားမယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲေနမယ္ ဆိုျပီး ဘယ္ေလာက္ပဲၾကိဳစီစဥ္၊စီစဥ္ ထင္ထားတာထက္ကို ႏွစ္နာရီေလာက္ အသာေလးပိုၾကာပါတယ္။ road trip သြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဆီျဖည့္ဖို႕ရပ္တာေတြ၊  အေပါ့အပါးကိစၥအတြက္ရပ္တာေတြအျပင္ တေနရာနဲ႕တေနရာ ေမာင္းခြင့္သက္မွတ္ထားတဲ့ မိုင္အေရအတြက္မတူတာမို႕လို႕ လမ္းေပၚမွာၾကာမဲ့အခ်ိန္ကိုပိုပိုသာသာ တြက္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ လမ္းတဝက္မွာ ညအိပ္ဖို႕လိုရင္ ဟိုတယ္ေတြ၊  စားစရာေတြ ၾကိဳစီစဥ္ႏိုင္ေအာင္လို႕ပါ။ ျပီးခဲ့တဲ့ခရီးမွာ အလြန္ဆုံး၉နာရီပဲ ၾကာမယ္လို႕တြက္ထားတဲ့ခရီး ဘယ္မွာမွ ၾကာၾကာမနား၊ မရပ္ပဲနဲ႕ ၁၂နာရီၾကာခဲ့တာမို႕ ည၉နာရီေက်ာ္အထိ ညစာမစားရပဲ ကားေပၚမွာ ဗိုက္ဆာခဲ့ရတာအမွတ္တရပါပဲ။


က်မလို ဗိုက္ဆာတတ္တဲ့သူမ်ားအဖို႕ ခရီးထြက္ရင္ မနက္စာကိုေကာင္းေကာင္းစားၾကဖို႕လဲ ဆရာလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဟိုတယ္က မနက္စာပါရင္ေတာ့အေကာင္းဆုံးေပါ့။ မပါရင္လဲ အခ်ိန္ယူျပီးမနက္စာကိုတေနရာမွာ စားဖို႕အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဟိုေနရာသြား ဒီေနရာလည္နဲ႕ ေန႕လည္စာကမေသခ်ာလို႕ပါ။ အထူးသျဖင့္ စင္ကာပူမွာသြားေလရာေနရာ အစားအေသာက္နဲ႕ ဝယ္ဖို႕ျခမ္းဖို႕အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမ်ိဳးက လာတဲ့က်မအဖို႕ စားဖို႕ေသာက္ဖို႕အေရးကို အစက ဒီေလာက္ေတြးမထားမိပါဘူး။မနက္စာဆို ေကာ္ဖီတခြက္၊  မုန္႕တခုေလာက္ပဲစားတတ္တာဆိုေတာ့ ေန႕လည္၁၂နာရီ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ ဗိုက္ေတြကဆာ၊နီးနီးနားနားမွာ ေကာင္းေကာင္းစားဖို႕ဆိုင္က မရွိ။ ေရွ႕ပိုင္း တရက္၊ ႏွစ္ရက္ ဗိုက္ဆာလြန္းတဲ့အခါ ၾကံုရာ မုန္႕တခုခု ဒါမွမဟုတ္ ေပါင္မုန္႕အသားညွပ္တခ်ပ္နဲ႕ ဗိုက္ျဖည့္ ဆိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာ မနက္စာကို သတိထားျပီးမ်ားမ်ားစားႏိုင္သေလာက္စားထားျပီး ညေန ၃၊၄နာရီမွ ေန႕လည္စာကို ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ေနရာမွာစားျဖစ္ပါေတာ့တယ္။


ေနာက္တခုက ခရီးေဝးေဝးသြားတဲ့သူေတြျဖစ္တတ္တဲ့ ေန႕နဲ႕ညမွားတတ္တဲ့ကိစၥပါ။ ကိုယ္ပံုမွန္ အိပ္ခ်ိန္အိပ္လို႕မရဘဲ လင္းလင္းထင္းထင္း ေန႕လည္အခ်ိန္ၾကီးျဖစ္ေနလို႕ ပင္ပန္း၊ ကိုယ္ႏိုးႏိုးၾကားၾကား လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္သြားတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ဆိုင္ေတြပိတ္တဲ့ အိပ္ခ်ိန္ျဖစ္ေနလို႕ စိတ္ေတြတိုမျဖစ္ရေလေအာင္ ေလယာဥ္ေပၚစတက္ကတည္းက နာရီကို သြားမဲ့ေနရာရဲ့အခ်ိန္နဲ႕ကိုက္ထားျပီး အိပ္ခ်ိန္ဆိုရေအာင္အိပ္၊  ေန႕လယ္ခင္းအခ်ိန္ေတြဆို  ေလယာဥ္ေပၚမွာ ရုပ္ရွင္ေတြ တကားျပီးတကားထိုင္ၾကည့္၊  မုန္႕ေတြစားျပီး မအိပ္သြားေအာင္ေနပါ။ ဒါဆို ခရီးအဆုံးေရာက္တဲ့အခါ  ေန႕နဲ႕ညမွားတာ သက္သာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ခရီးမသြားခင္ ၂ရက္ေလာက္အလိုကတည္းကစျပီး အက်င့္လုပ္ၾကပါတယ္။ Adora တို႕လို အလုပ္တဖက္နဲ႕ က်င့္ဖို႕အဆင္မေျပတဲ့ သူမ်ားက်ေတာ့  ေလယာဥ္ေပၚမွာပဲ  ေန႕နဲ႕ညကို ေျပာင္းယူရပါတယ္။


ေနာက္ဆုံးတခုအေရးၾကီးလွတယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ္သြားမဲ့ေနရာရဲ့ မိခင္ဘာသာစကားကို အနည္းငယ္ျဖစ္ျဖစ္တတ္ထားရင္ေကာင္းပါတယ္။ ခုေခတ္ၾကီးမွာ ေက်ာင္းေတြမွာလဲ မိခင္ဘာသာစကားအျပင္ တျခားႏွစ္သက္ရာဘာသာစကားတခုကို သင္ခြင့္ရေနျပီဆိုေတာ့ တကယ္လို႕မ်ား ကိုယ္က တျခားဘာသာတခုကို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္သိထားရင္ ေလ့က်င့္ဖို႕အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ပါပဲ။ က်မတို႕ျမန္မာျပည္ကို လာလည္ၾကတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြ  ျမန္မာလိုႏွုတ္ဆက္တဲ့အခါ က်မတို႕သေဘာက်သလိုပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာဆို သြားရင္းလာရင္း အကူအညီလိုတဲ့အခါ သူတို႕ႏိုင္ငံသားေတြကို အဂၤလိပ္လိုခ်ည္းပဲ ေမးတာထက္ သူတို႕ဘာသာစကားနဲ႕ အရင္ၾကိဳးစားျပီး ႏွုတ္ဆက္ စကားေျပာတဲ့အခါ ပိုျပီးကူညီၾကတယ္လို႕ ၾကားဘူးပါတယ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ျပန္လာတဲ့ ခရီးမွာေတာ့ က်မရဲ့ ညီမတဝမ္းကြဲေလးက စပိန္ဘာသာစကားတတ္တာေၾကာင့္ စပိန္ဘာသာစကားေျပာတဲ့ ဆိုင္ရွင္ေတြနဲ႕ေတြ႕တိုင္းေလေပးေတြေျဖာင့္ျပီးက်မတို႕ေတြ ဝယ္တဲ့ဆိုင္တိုင္း သူလက္ေဆာင္ေတြရျပီး အလုပ္ကိုျဖစ္လို႕။


အခုေတာ့ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ဆရာလုပ္တာရပ္ပါရေစ။ေနာက္တေခါက္မွ ကိုညီလင္းသစ္တို႕ အမသက္ေဝတို႕လို ခရီးသြားမွတ္တမ္းေတြကို ဓာတ္ပံုေတြေဝေဝဆာဆာနဲ႕ လွလွပပေရးတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါအံုးမယ္။

မွတ္မွတ္ရရ တဂ္လာတဲ့ အမ စုခ်စ္သူကိုလဲ ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါရေစ။

ခရီးထြက္မဲ့သူမ်ား အားလုံးအဆင္ေျပၾကပါေစရွင္။


BPP Challenge စည္းကမ္းအရ တဂ္ရမယ္ဆိုရင္ ရသစာေတြအေရးေကာင္းတဲ့ အမ ျမတ္ပန္းႏြယ္နဲ႕ ေရႊအိမ္စည္ကို တဂ္ခ်င္ပါတယ္။ အမရွင္ေလးရဲ့ စာေတြလဲဖတ္ခ်င္ပါတယ္။  ေရးျပီးသြားၾကျပီလားေတာင္မသိဘူးေနာ္။