၄၉ ရက္

ကိုရီးယားကား ၾကည့္ဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းေလာက္ကစျပီး ကိုရီးယားဇာတ္ကားေတြ ေခတ္စားလာလိုက္တာ ဒီေန႕ထိပါပဲ။ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္၊ ဇာတ္ အလွည့္အေျပာင္း၊ ဟာသ၊ မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ့ ရုပ္ရည္ ေၾကာင့္ စြဲလမ္းၾကသူေတြ ရွိသလို  တခ်ိဳ႕ကလဲ ကိုရီးယားကား ၾကည့္ရရင္ စိတ္ဖိစီးမႉေပ်ာက္ျပီး စိတ္အပန္းေျပတယ္ လို႕ ေျပာတဲ့သူေတြေတာင္ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကြၽန္မထင္တာကေတာ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေမ်ာျပီး ကိုယ့္အပူကိုယ္ ခဏေမ့သြားတာ ပိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဟာသကားေလးေတြကေတာ့  စိတ္အပန္းေျပေစတာအမွန္ပါပဲ။

ကိုယ္ကိုတိုင္ ကိုရီးယား ဒရာမာေတြ တစိုက္မတ္မတ္ ၾကည့္ရေအာင္ မစြဲလန္းေပမဲ့ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့မင္းသား၊ မင္းသမီး ပါတာမ်ိဳး  ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ သမိုင္းအေၾကာင္း႐ိုက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးျပီးၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အပိုင္းေတြသိပ္မမ်ားရင္ေပါ့ေလ။ စကားၾကဳံလို႕ေျပာရရင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ၁လေလာက္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေျပာလို႕ Gentleman's Dignity ဆိုတဲ့ ကားေလးၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုအရင္ ကိုရီးယားကားေတြ ေခတ္စားခါစ All about Eve ကားထဲက ဒါ႐ိုက္တာရင္ကို မွတ္မိတယ္ဆိုရင္၊ ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ၾကည့္ဖို႕ ညႊန္းခ်င္ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ကားေလးပါ။ စကားေတြခ်ီးေနတာနဲ႕ပဲ ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းမေရာက္ ျဖစ္ေတာ့မယ္။

"၄၉ ရက္" ဆိုတဲ့  နာမည္ခပ္ဆန္းဆန္းနဲ႕ ကားေလးပါ။
ဒီဇာတ္လမ္းၾကည့္မဲ့သူေတြ အတြက္လဲ အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေအာင္ ဇာတ္လမ္းကိုအက်ဥ္းခ်ဳံး ေျပာရရင္ ရုပ္ရွိ ေရလွ်ံ သတို႕သမီးေလာင္းေလး ကားတိုက္မႈျဖစ္ျပီး ကိုမာ ရသြားတာကေန စပါတယ္။ လူက ေဆးရုံကုတင္ေပၚမွာ မလႈပ္မရွက္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ့ ဝိညဥ္ကေတာ့ ျမန္မာလိုအေခၚဆို ယမမင္းျဖစ္မလားမသိ၊ ဒရာမာထဲမွာေတာ့ Scheduler လို႕ေခၚတဲ့ မင္းသားငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႕ေတြ႕ေနပါတယ္။ Scheduler ရဲ့ တာဝန္က ေသရမဲ့သူေတြ ေသခ်ိန္တန္ ေသမေသ ေစာင့္ၾကည့္၊ ေစာင့္ေခၚရတာပါပဲ။ ဒီၾကားထဲ သတို႕သမီးေလာင္းေလးလို ေသခ်ိန္မတန္ဘဲ အကုသိုလ္ဝင္ျပီး အေပၚတက္မရ၊ ေအာက္လဲဆင္းမရဘဲ.. လူ႕ဘဝထဲလဲျပန္သြားလို႕မရတဲ့ သူေတြကို ကူညီရတာပါ။ လူ႕ဘဝထဲျပန္သြားဖို႕ သန္႕ရွင္းတဲ့ မ်က္ရည္ ၃စက္လို ပါတယ္။ သန္႕ရွင္းတဲ့ မ်က္ရည္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ တခုထဲအတြက္ေၾကာင့္ၾကတဲ့ မ်က္ရည္ပါ။

"လူ႕ဘဝထဲကိုျပန္သြားဘာလို႕ မ်က္ရည္လိုတာလဲ"
"လူ႕ဘဝထဲမွာ ဒီအသက္အရြယ္ အထိေနလာျပီး ကိုယ့္ကို ခ်စ္တဲ့သူမွ မရွိရင္ ဘာလို႕ လူ႕ဘဝမွာ ဆက္ေနအံုးမလဲ"

"မိမိကိုယ္သာ အားကိုးရာ"၊ " ကိုယ္ကိုတိုင္အတြက္ အသက္ရွင္ပါ" ဆိုေပမဲ့ တေယာက္ထဲေနလို႕မရတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ့္အေပၚတကယ္ စစ္မွန္တဲ့၊ ကိုယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တဲ့ အေဖာ္ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းတကယ္လိုပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အသက္ရွင္ျပီး တေယာက္ထဲအထီးက်န္ေနမယ္ဆိုရင္ အသက္ရွင္ေပမဲ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္။

ေနာက္ထပ္ ကြၽန္မကို အေတြးပြါးေစတာက ဇာတ္လမ္းထဲက မင္းသားတေယာက္ရဲ့ စကားပါ။ ကိုရီးယားဒရာမာတို႕ ထုံးစံ ဗီလိန္ေနရာမွာ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ မင္းသားက တျခားတေယာက္ကို သူ႕လုပ္ရပ္နဲ႕ပက္သက္ျပီး  ေခ်ပတာဆိုပါေတာ့။

" ငါ ကံမေကာင္းခဲ့ ဆင္းရဲခဲ့တုံးက ငါဘယ္သူ႕ကို အျပစ္တင္လို႕ရခဲ့လို႕လဲ"
" ငါဘာမွ အမွားမလုပ္ဘဲ ဘာလို႕ ခက္ခဲတဲ့ ဘဝမ်ိဳး ၾကဳံရသလဲ "
" အခုလဲ ဒီလိုပါပဲ...  သူတို႕ဘာအျပစ္မွ က်ဴးလြန္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕ ငါနဲ႕ေတြ႕ရတာ ကံဆိုးသြားတာပါ"

လူတေယာက္၊ မိသားစု တခုကို ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း ၾကံစည္တာ မွားတယ္ ဆိုေပမဲ့ သူေျပာတာကို ခံစားေပးလို႕ရပါတယ္။ ဒီလိုေရးလို႕ ကိုယ္ကံဆိုးတိုင္း မဆိုင္တဲ့သူကို တိုက္ခိုက္ရမလား ဆိုေတာ့လဲ မဟုပ္ပါဘူး။ တခါ တခါ လူေတြျငီးၾကသလို ဘဝၾကီးက မတရားဘူး မဟုတ္လား?

သရုပ္ေဆာင္ ၂ေယာက္လမ္းခြဲ ခါနီးေျပာတဲ့ စကားကလဲ စိတ္ဝင္စားဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။
 ေကာင္မေလးက ေမးတယ္။ "ကြၽန္မမွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႕လဲ"

"ဘာအျပစ္မွ ရွိလို႕မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္ အတြင္း မင္းနဲ႕ငါရဲ့ ဆက္ဆံေရးက ခ်စ္သူေတြဆိုတာထက္ အက်ိဳးတူစီးပြါးဖက္ေတြနဲ႕ ပိုတူတယ္။ ေတြ႕လိုက္တိုင္း စီးပြါးေရးကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးရင္ ေဆြးေႏြး ဒါမွမဟုတ္ ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြလုပ္နဲ႕ ။ ဒါေၾကာင့္ တျခားတေယာက္ကို ငါစိတ္ဝင္စားသြားတာ "

ဒီအခန္းကို ၾကည့္ရင္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၃-၄ ႏွစ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ စာေရးဆရာမ Sherry Agov's ရဲ့ "Doormat to Dreamgirl" ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတာကို သတိရသြားတယ္။ "ခ်စ္သူရည္းစားဆိုတာ ခ်စ္သူရည္းစားလိုပဲ ေနသင့္တယ္"တဲ့။ အရမ္းရင္းႏွီးျပီး လင္မယားလို ျဖစ္သြားရင္မေကာင္း သလို၊ အုပ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာနဲ႕ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြလိုျဖစ္သြားလဲ မေကာင္းဘဲ အမ်ိဳးသားေတြဘက္က စိတ္ဝင္စားမႈ ေရာ့တတ္တယ္" တဲ့။ မွန္မမွန္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေတြမွပဲ သိႏိုင္မွာပါ။ ကြၽန္မအေနနဲ႕ေျပာရရင္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြက ရင္းႏွီးလာတာနဲ႕အမွ် ပိုျပီးသံေယာဇဥ္တြယ္လာတတ္တာမ်ိဳးပါ။

ေနာက္ဆုံး စိတ္ထဲေရာက္လာတာ တခုကေတာ့ ကိုမာ ရျပီး မ်က္ရည္လိုက္စုေနတဲ့ မင္းသမီးေလးေျပာတဲ့စကားပါ။ သူက
" ဘယ္သူေတြ ကြၽန္မအတြက္ ငိုသလဲ ဆိုတာ မသိခ်င္ပါဘူး။ သိေနရင္ လူေတြအေပၚ မမွ်မတ ဆက္ဆံမိမွာ စိုးရိမ္လို႕ပါ"

နီးစပ္ရာ ကိုယ္နဲ႕အလွင္းသင့္တဲ့သူေတြ၊ ကိုယ့္အေပၚ အက်ိဳးျပဴတဲ့ သူေတြကိုပဲ ဦးစားေပး အသာေပးေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ ဒီလိုစိတ္ထားမ်ိဳးထားတတ္တဲ့ သူအခ်ိဳး အခုထက္ နဲနဲမ်ား ပိုမ်ားလာရင္ ေလာကၾကီး ေတာ္ေတာ္သာယာလာမွာပါ။

ဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကည့္ၾကမဲ့သူေတြအတြက္ အေသးစိတ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ အခ်ိန္ရလို႕ အားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကည့္ဖို႕ ညႊန္းခ်င္ပါတယ္။

ဒါက ဝီကီကလင့္ေလးပါ။
http://wiki.d-addicts.com/49_Days

လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရေအာင္

ျပီးခဲ့တဲ့ လျပည့္တညက အိမ္နားတဝိုက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္းနဲ႕ေတြးမိ၊ ျမင္မိတာေတြကို ခ်ေရးထားတာပါ။ လကသာသာနဲ႕ ျမင္သမွ် ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလြန္းလို႕ စာတပုဒ္ထြက္လာသလား မသိ။ ကဲ ကြၽန္မနဲ႕တူတူ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ခဲ့ၾကပါအံုး။

(အဲဒီေန႕ညက ကင္မရာ မပါသြားတာ ေတာ္ေတာ္ေနာင္တရေနပါတယ္။ ေနာက္ဆိုဘယ္သြားသြား ကင္မရာယူမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ :D ေအာက္ကပုံကို Google ကယူပါတယ္ )

မေန႕ညက
ငါတို႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္
ျပာလဲ့လဲ့ မီးေရာင္ေတြရွိတဲ့
ညေစ်းတန္း ဆီကိုေပါ့.
လေရာင္ကလဲ ျဖာေနလိုက္တာ
လမ္းမၾကီးတခုလုံးလင္းလို႕။

မေန႕ညက
ငါတို႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္
လမ္းတဖက္တခ်က္
ဖေယာင္းတိုင္ အတိုအစေတြနဲ႕ မုန္႕အခ်ိဳ႕
ဒါတေစၦညရဲ့ အႂကြန္းအက်န္ေတြလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေနရာမွာ
တေယာက္ေယာက္ေတာ့ ခ်စ္တဲ့သူအတြက္
ဆုေတာင္းခဲ့မွာ ေသခ်ာတယ္။

ေဟာ  ဟိုညာဘက္မွာ မီးေရာင္တခ်ိဳ႕
ငါတို႕ အေမာေျပ ေကာ္ဖီဆိုင္
ဒါမွမဟုတ္
ဝိုင္နီဆိုင္ တဆိုင္ ျဖစ္ပါေစ။
လက္ထဲမွာ ေရခဲေခ်ာင္းကိုယ္စီကိုင္လို႕
ဆိုင္က ျပန္ထြက္လာျပီ
လိုရင္းက ေရငတ္ေျပဖို႕မဟုတ္လား။

ေရွ႕ဆက္သြားေတာ့
တတိယအရြယ္ လူတစု
အမ်ားသုံး တီဗီ ေရွ႕မွာ
မ်က္လုံးေတြကေတာ့ တီဗီ ေပၚမွာမရွိဘူး
အင္း.. သူတို႕လိုခ်င္တာ တီဗီ မဟုတ္ဘူး...အေဖာ္။

ဟိုး ေရွ႕ေရွ႕က မီးေတြက ထူးထူးျခားျခား
လင္းလိုက္တာ
ပြဲေတာ္ ဒါမွမမဟုတ္ရင္
အခမ္းအနားတခု ျဖစ္ရမွာေပါ့
ေရာက္သြားေတာ့
ခေလးေလးေတြ
မီးပုံးေလးေတြ မီးပန္းေလးေတြနဲ႕
ေပ်ာ္ေနလိုက္ၾကတာမ်ား
အျပစ္ကင္းတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ
ရွိသမွ် ေနရာဟာပြဲေတာ္ပါပဲ။

"ဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ပါအံုး" တဲ့
ဒီတခါေတာ့ သီခ်င္းသံေတြဆီကိုပါ
ေဟာ ညာဘက္မွာ
အရြယ္လတ္ အမ်ိဳးသမီး တစု
စုေပါင္းျပီး "က" ရတဲ့ အကတမ်ိဳး က်င့္ေနၾကတာပါ
တခ်ိဳ႕က စည္းခ်က္ၾကၾက လွလွပပ
တခ်ိဳ႕က မညီမညာ ေယာင္ေရာင္မွားမွား
ဒါေပမဲ့ အားလုံးျပဳံးထားၾကတယ္။

ဘယ္ဘက္ကို ၾကည့္လိုက္အံုးတဲ့
ျဖဴတဲ့ လေရာင္ေအာက္မွာ
ျဖဴတဲ့ အဝတ္ကိုဆီနဲ႕
ေက်ာင္းသားေလးေတြ
ကရာေတး ကစားေနတာ
ေဘးမွာ ဆရာလုပ္တဲ့သူက ပီတိေတြစားလို႕။

ဆက္ေလွ်ာတ္လာေတာ့
တခါးအျဖဴေရာင္ တခု
ေဘးကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ သူကျပဳံးျပတယ္
ကိုယ့္လက္ေလးေတြလဲ
သူ႕လက္ထဲမွာ ေႏြးတုန္း
ငါအိမ္ျပန္ ေရာက္ျပီေလ။

နားမလည္ျခင္းမ်ား

ဘာရယ္မဟုတ္ ၾကဳံရတာေလးတခုကိုေရးခ်င္ပါတယ္။
တေလာကရုံးမွာ Team Building အေနနဲ႕ တေနရာကို Company က စပြန္ဆာေပးျပီးသြားၾကဖို႕ျဖစ္လာပါတယ္။ ရုံးခြဲေတြရွိေပမဲ့ ကြၽန္မတို႕ရုံးမွာပဲ စီစဥ္တာပါ။ ဒါနဲ႕ပဲ တျခားရုံးခြဲမွာ လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းစလိုက္ပါတယ္။
"ငါတို႕ေတာ့ ဘယ္ေန႕ၾကရင္ အလုပ္ လုပ္စရာ မလိုဘူး"
"နင္ တို႕ရုံးမွာေတာ့ မလုပ္ဘူး ဟုတ္?"
သူက ဒီႏိုင္ငံက စ လူမ်ိဳး ေယာက္က်ားေလး သူငယ္ခ်င္းပါ။ ရွားရွားပါးပါး စ လူမ်ိဳးထဲမွာ အရမ္းကူညီတတ္.. အရမ္းသေဘာေကာင္းျပီး မတြက္ကတ္တာမို႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ခင္ပါတယ္။

ဒါနဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ရင္း သူကလဲ မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာမို႕ စိတ္ဝင္စားပံု ရပါတယ္။
"ဘယ္လိုသြား မလဲ"
"ဘာေတြရွိလဲ"
"ဘယ္သူေတြေရာ ပါမလဲ" နဲ႕ ေမးေနတာမို႕ ကြၽန္မကလဲ လိုက္ခဲ့ဖို႕ ေခၚလိုက္ပါတယ္။
ျပႆနာက သူက Company တူေပမဲ့ တျခားရုံးခြဲကမို႕ လိုက္မယ္ဆိုရင္ ခြင့္ယူရပါမယ္။  Company က သူ႕အတြက္ စပြန္ဆာလဲေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လဲ ကြၽန္မတို႕သြားမဲ့ ေနရာက
အားလုံးေပါင္းမွ ေဒၚလာ၂၀ ေလာက္ၾကမွာပါ။ သူက "သြားျဖစ္ရင္ ျပန္ေျပာအံုး" ဆိုျပီး အစည္းအေဝး ရွိလို႕ စကားျပတ္သြားပါတယ္။

ေန႕လည္ထမင္းစားေတာ့ တျခားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တေယာက္နဲ႕ အဲဒီအေၾကာင္းျပန္ေျပာမိေရာ။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးကို ေခၚလိုက္တယ္ေပါ့ေလ။
အဲဒီမွာသူက ခ်က္ျခင္းပဲ ( ျမန္မာလို ျပန္ရရင္)
"ဟယ္  နင္ကသူ႕ရည္းစား မိႈ႕လို႕ သူက ခြင့္ယူ၊ သူ႕စရိတ္သူခံျပီး လိုက္ရမွာလား?"
ရုတ္တရက္ ေတာ္ေတာ္အံ့ဩသြားသလို "ငါ သေဘာေကာင္းတဲ့ သူကို အခြင့္အေရးယူျပီး အေဖာ္ရရုံ ေခၚမိသလား" ဆိုျပီး စိတ္ထဲ တမ်ိဳးေတာင္ျဖစ္သြာပါတယ္။
တကယ္က သူလဲခြင့္ရက္ေတြ ရွိ.. ( သူက ခရီးထြက္တာဝါသနာမပါ..  ဘယ္မွေလွ်ာက္မသြား... အလြန္အလုပ္ၾကိဳးစားျပီး ေတာ္ရုံ ခြင့္မယူလို႕ ႏွစ္ကုန္ရင္ ၃ပတ္ေလာက္ အိမ္မွာနားျပီး ခြင့္ရွင္းရတဲ့ သူမ်ိဳးပါ။) စိတ္ဝင္စားပံုလဲရ တာမို႕လို႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသြားဖို႕ ေခၚလိုက္တာပါ။

ဒါကို တျခားသူေတြ အျမင္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ ေတြးရင္း   ဒီေန႕ေတာ္ေတာ္ စိတ္ရွုတ္ေနပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးပံုျပင္

လူတေယာက္က ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ တျခားသူတေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္သလဲ ရွင္တို႕သိၾကပါ့မလား။ ျပီးေတာ့ အခ်စ္မွာ "အသြားအျပန္" တို႕ "အလ်ားအနံ" တို႕ လူတိုင္းအတြက္မရွိဘူးဆိုတဲ့ အမွန္တရားၾကီးကိုေရာ ရွင္တို႕လက္ခံရဲ့လား။

အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္၊ သူနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ကိုယ့္ဆီမွာ ေပ်ာ္စရာေတြထက္ ငိုစရာေတြမ်ားခဲ့မွန္း ကိုယ္, ကိုယ္တိုင္ကလြဲျပီးဘယ္သူပိုသိအံုးမွာလဲ။ ကိုယ္ကပဲ ကံဆိုးတာလား။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲမ်ားလြန္းေနတာလား မေသခ်ာေပမဲ့ ေရေရရာရာသိတာတခုက သူ ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာပါ။ 

အခုမွ သိတာေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ခုနကေျပာခဲ့သလိုပဲ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မ်ားခဲ့ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လရဲ့ ရက္တခုမွာ စာတေၾကာင္း၊ စကားတလုံးမွေတာင္ ႏွုတ္မဆက္ပဲ သူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့၊ သူ႕ကိုေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့၊ သူ႕ကိုအျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ့၊ သူလိုအပ္တဲ့အခါတိုင္း ေဘးမွာအျမဲရွိေပးတဲ့၊ သူ႕ရီးစားေတြနဲ႕ ျပတ္သြားလို႕ စိတ္ေလေနတိုင္း,၊မ်က္ရည္ၾကတိုင္း ေဘးကႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္တဲ့ ခ်စ္သူတေယာက္ကို သူ ႏွုတ္မဆက္ပဲထြက္သြားရက္ခဲ့တယ္။

~ေတာ္ပါျပီ စိတ္ကုန္တယ္ ေမ့လိုက္ျပီ

အခ်ိန္ကုန္တယ္ စိတ္ပ်က္ေနျပီ

မင္းေၾကာင့္ငါ အလုပ္ပ်က္ ညတို႕နက္ျပီ

အိမ္မွာဆို ရိပ္မိကုန္ျပီ~

ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ျပန္မဆုံေတာ့ပါဘူး။ သိျပီးသား ဇတ္သိမ္းတခုအတြက္ေတာ့ ဝမ္းမနည္းသင့္ဘူးေလ။ သူ႕ကို အဲလိုေျပာရင္ေတာ့ "ဟုတ္တာေပါ့" ဆိုျပီး ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕နဲ႕ သူေခါင္းျငိမ့္လိမ့္အံုးမယ္။ တေျမထဲေနရင္း ေတာင္ ကိုယ္နဲ႕အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး မေတြ႕ႏိုင္ပဲနဲ႕ေတာ့ ေရေျမျခားမွာ ကိုယ့္ကိုသတိရဖို႕ဆိုတာ ေဝလာေဝးေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆယ္ခုႏွစ္ ၁ခုက်ာ္ သူ႕အနားရွိ ေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္မွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အခ်ိန္ေလးတခုေပးျပီး ႏွုတ္ဆက္ခြင့္ေလးေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္။ ထိုင္ေနၾက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ျပီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဟိုးတုန္းက ညဥ့္နက္တဲ့အထိ မိုးေရေတြထဲသြားထိုင္ဘူးခဲ့တဲ့ ပန္းျခံေလးမွာ ညေနခင္း တခုေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳံးရင္း ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ထုံးစံအတိုင္း သူ႕စာရင္းထဲမွာ ကိုယ့္ဆဒၵေတြ အက်ဳံးမဝင္ဘူး။

~ငါ့အတြက္ဆိုထဲ့မတြက္ မင္းေၾကာင့္ခက္ျပီ

ငါဒီမွာစိတ္ညစ္ေနျပီ

အေပါင္းအသင္းေတြ မင္းေၾကာင့္ 

မ်က္ႏွာပ်က္တာမ်ားျပီ

ေသခ်ာတယ္ ေမ့လိုက္ခ်င္ျပီ~

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ျဖစ္သင့္တာေတြကေတာ့ ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။ ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူးေလ။ လူဆိုတာေမြးကတဲက တေယာက္ထဲပဲဟာ။ ဆယ္စုႏွစ္တခုစာ အသားၾကခဲ့တဲ့ အက်င့္ေတြကိုလတ္ရွိအေျခအေနနဲ႕ လိုက္ေရာညီေထြရွိေအာင္ ျပင္ရုံပါပဲ။ ဥပမာ - ကိတ္မုန္႕အသစ္စမ္း လုပ္တဲ့အခါ သူ႕ကိုဖုန္းစက္စရာမလိုေတာ့ဘူး၊ သူၾကိဳက္တတ္တဲ့ဟင္းခ်က္နည္းေတြကိုလဲ ေလ့လာစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ သူေနမေကာင္းတိုင္း လိုက္ေစာင့္ေပးရတဲ့ ေဆးခန္းမွာ ရုံးအျပန္ထမင္းမစားဘဲ အခ်ိန္အၾကာၾကီးထိုင္ဖို႕ မရွိေတာ့ဘူး၊ ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ဖိနပ္အျမင့္ေတြကိုလဲ ေဂ်ာင္ထိုးထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ သူ႕မွာ အသုံးျပတ္တိုင္း ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ နည္းနည္းကို ခြဲေဝေပးစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ျပီးေတာ့ သူရီးစားနဲ႕ ျပတ္တိုင္း ဟန္ေဆာင္ျပဳံးတခုနဲ႕ ဘာမွမခံစားရသလို "နင္ကလဲ အားလုံးအဆင္ေျပသြား မွာပါ။ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕" လို႕ႏွစ္သိမ့္စရာလဲမလိုေတာ့ဘူး။

~ေတာ္ပါျပီ  Go Go Go အေဝးကို

Gone Gone Gone ျပီးျပီ

It's so cool ဘဝဟာ ေပ်ာ္စရာၾကီး

ေသခ်ာတယ္ No No No ေနာက္တခါ

ေရွ႕ဆက္ဖို႕မရွိပါ

မင္းမရွိတဲ့ ဘဝဟာေပ်ာ္စရာအတိ

Honey..It's cool baby~

ဒါဟာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ တကယ့္ ေနာက္ဆုံးပါပဲ.

Chit Thu Wai - It's cool, Baby

(သီခ်င္းေလးကို ခံစားျပီးေရးပါသည္။)

ရထားေပၚကအေတြးမ်ား

Blog ေရးမယ္ လုပ္ျပီးခါမွ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြရွုတ္ေနတာနဲ႕ပဲ "တပတ္ကို  တပုဒ္ေတာ့ အနည္းဆုံးတင္မယ္" ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေလးလဲ ပ်က္သြားပါတယ္။ အစတုန္းကေတာ့ အေရာင္ေတြအေၾကာင္းေရး မလို႕ပါပဲ။ ဒါေပမယ္. ခုေတာ့ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး Singapore နဲ႕ပတ္သက္တာေလး  ေရးပါရေစ။



ရထားစီးရင္းနဲ႕ ေတြးျဖစ္တာေလးေတြ၊ ျမင္မိတာေလးေတြပါ။ ဒီမွာ ရထားနဲ႕သြားတာကို MRTနဲ႕သြားတယ္လို႕ ေျပာၾကပါတယ္။ MRT ဆိုတာ Mass Rapid Transit ရဲ့အတိုေကာက္ပါ။ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ေတာ့ Subway လို႕ေခၚမယ္ထင္ပါတယ္။ SG မွာရထားလိုင္း ၄လိုင္းနဲ႕ သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို သြားလို႕ရပါတယ္။ တေနရာကေန တေနရာကိုသြား ခ်င္ရင္လဲ MRT ကေနဘယ္လိုလာဆိုျပီး လမ္းညႇြန္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ပထမဆုံးစဖြင့္တဲ့ ရထားလိုင္းက YIO CHU KANG နဲ႕ TOA PAYOH ျဖစ္ျပီး ၁၉၈၇ မွာစျပီးဖြင့္ခဲ့တာပါ။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မွာ ဒုတိယ အေစာဆုံးပါပဲ။

Adora တို႕လိုအခ်ိန္ကိုက္ျပီး သြားလာတတ္တဲ့သူ ေတြအတြက္ေတာ့ ယာဥ္ေၾကာပိတ္တာတို႕၊ဘာတို႕မရွိတဲ့ ရထားကိုပဲ သြားလာစရာ ရွိရင္အမ်ားဆုံးသုံးျဖစ္တယ္ေလ။ ကားရွိ တဲ့ သူေတြထဲမွာေတာင္ ကားရပ္ဖို႕ ေစ်းၾကီးတဲ့ေနရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကားရပ္ဖို႕အခက္အခဲ ရွိတဲ့ေနရာေတြဆို ဒီကလူေတြက ေစ်းသက္သာ၊ ေခါင္း႐ႈတ္စရာမလိုဘဲ အဆင္ေျပတဲ့ Public Transport ကိုပဲ သုံးၾကပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ႏွစ္ေလာက္က SGမွာ ျမန္မာဒီေလာက္မမ်ားေသးပါဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တဲ့ သေဘာက လမ္းမွာ၊ ကားေပၚ ရထားေပၚမွာ ျမန္မာအသံ အခုတႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ ေနရာတကာမၾကားရေသးပါဘူး။ Adora သတိမထားမိတာလဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ရထားထဲ, ကားထဲမွာ သတိထားမိေလာက္ေအာင္ကို ျမန္မာစကားၾကားရတာပါ။၊အဲဒီေတာ့လဲ ကိုယ့္လိုပဲ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြ ေရျခားေျမျခားမွာအမ်ားၾကီးရွိပါလား ဆိုျပီးအားတက္မိသလို၊ စိတ္ထားမွာတခါတေလေတာ့လဲ ဝမ္းနည္းသလိုပါပဲ။ ဒီၾကားထဲကမွ တခါတေလ ျပဳံးရတာေလးေတြလဲ ၾကဳံရတတ္ပါတယ္။



ျဖစ္ပံုကဒီလိုပါ။ တရက္မွာ မနက္ရုံးသြားရင္း ရထားေပၚမွာ ငိုက္ေနတုံး ....
"ကိုၾကီး ညီမေလးကို ညာေနတာေတြက ဘုရားမၾကိဳက္ နတ္မၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ေတြပဲ" ဆိုလို႕ လိုက္ရွာတဲ့အခါ အေရွ႕ကအမတေယာက္က သူ႕ခ်စ္သူနဲ႕ စကားေျပာေနတာပါ။ ခိုးနားေထာင္ေနတာ မဟုတ္ေပမဲ့လဲ ကိုယ့္ေရွ႕တည့္တည့္ မွာဆိုေတာ့ အကုန္ၾကားေနရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ျပဳံးေနတာ၂ေယာက္ေလာက္ထပ္ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီအမကေတာ့သူေျပာတာ "ဘယ္သူမွ နားမလည္ေလာက္ဘူး" ထင္လို႕အက်ယ္ၾကီး ခ်စ္သူနဲ႕ လမ္းတေလွ်ာက္ ရန္ျဖစ္တာ မွတ္တိုင္ေရာက္လို႕ ဆင္းသြားတဲ့အထိ ပါပဲ။ 


တေခါက္ကေတာ့ BUS ေပၚမွာပါ။ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ မျမင္ရေပမမဲ့ အေရွ႕ဘက္ မွာ ထိုင္ေနတဲ့ကိုယ္က အသံကအေနာက္တေနရာကေန လာေနမွန္း ခန္႕မွန္းလို႕ရပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မၾကားႏိုင္ဘူး၊ ၾကားလဲ နားမလည္ ပါဘူးလို႕ထင္ျပီး ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြ ခပ္က်ယ္က်ယ္  ေျပာမိေနၾကတာပါ။


Singapore မွာျမန္မာေတြမ်ားလာသလို တျခားႏိုင္ငံသားေတြလဲ ဒီတႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္မွာ သိသိသာသာကိုမ်ားလာပါတယ္။ ျဖစ္လာတဲ့အက်ိဳးဆက္က Public Transport  ေတြ  တခါတေလ တက္လို႕မရေလာက္ေအာင္ က်ပ္လာတာပါ။ အထူးသျဖင့္ ရုံးတက္ခ်ိန္ ရုံးဆင္းခ်ိန္ေတြ မွာဆိုပိုဆိုး ပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတုံးက တခ်ိဳ႕ ပါတီ ေတြက Adora တို႕လို ႏိုင္ငံျခားသား ေတြေၾကာင့္ ရထားေတြ ကားေတြ က်ပ္ျပီး Breakdown ျဖစ္တာဆိုတာမ်ိဳး ၾကားဘူးထားေတာ့ တခါတေလ ဒီႏိုင္ငံသား သူငယ္ခ်င္းေတြ ရထားက်ပ္ေၾကာင္း ညည္းၾကတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ငါတို႕ေၾကာင့္မ်ားလားဆိုျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ ဧည့္သည္ဆိုတဲ့ အငံု႕စိတ္ကေတာ့ လူတိုင္းမွာ နဲမ်ားမဆို ရွိမယ္ထင္တာပါပဲ။ 

ရထားက်ပ္ တာ နဲ႕ ပက္သတ္တဲ့ ကာတြန္းေလးေတြၾကည့္ပါ အံုး။

ပံုထဲကအတိုင္း တခါတေလ ရထားေပၚတက္လို႕ရတာကိုက ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းေနပါတယ္။ ရုံးေနာက္မၾက ေတာ့ဘူးေလ။

ဒီပံုကေတာ့ ရထားေပၚကသူေတြကို ဆင္းခြင့္မေပးဘဲ ရထားအရပ္မွာအတင္းလုတက္ၾကတဲ့ သဘာဝကို ေလွာင္ထားတာပါ။ ကိုယ္က အဲဒီလို မတက္လို႕ ရထားေပၚကလူလဲဆင္းအျပီး၊ အျပင္ကတိုးတက္တဲ့သူေတြလဲတက္ အျပီး ရထားေပၚရပ္စရာ မရွိျပည့္က်ပ္သြားလို႕ ရထားလြတ္သြားေပါင္းလဲ မနဲပါဘူး။ တကိုယ္ေကာင္းဆန္လိုက္ၾကတာ လို႕ Adora ေတာ့ မျမင္မိပဲ "သူ႕အရပ္ နဲ႕ သူ႕ဇတ္ပဲ"လို႕ ထင္ပါတယ္။ Bus ကားမွာေတာ့ အဲဒီ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ အမ်ားအားျဖစ္ တန္းစီျပီး တက္ၾကရတာကိုး။

ကဲ အဲဒီလို ျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ ရထားေပၚ ေရာက္ျပီ ဆိုပါစို႕။ ေနာက္ထပ္ ၾကဳံရမွာက Reserved seat ျပသနာပါ။ ရထားတြဲတိုင္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ခံုတန္း ၂တန္းရွိပါတယ္။  ထိုင္ခံုတန္း ၂တန္းရဲ့ ဘယ္ဘက္ နဲ႕ ညာဘက္ ေထာင့္ဆုံး ၄ ခံုက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ၊ ကေလးငယ္ေတြ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး ေတြ နဲ႕၊ မသန္စြမ္းသူေတြ အတြက္ သက္မွတ္ထားတာပါ။  


တခ်ိဳ႕ လူငယ္ေတြကေတာ့ သက္မွတ္ထားတဲ့ခံုေတြမွာ ဖယ္ေပးရမဲ့အတူတူ မထိုင္ၾကပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ထိုင္ေပမဲ့ ဖယ္ေပးရမဲ့သူလာရင္ ခ်က္ခ်င္းထျပီးဖယ္ေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြၾကေတာ့ ထိုင္ျပီးရင္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေရာင္ေဆာင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တကယ္အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေၾကာင့္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူလာလာ ထမေပးေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးအုပ္စု ကေတာ့အဆိုးဆုံးပါ။ သက္ၾကီးရြယ္အို၊ ကေလးငယ္ေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး ေတြအတြက္ ဖယ္ေပးတဲ့ခံုကို မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္ျပီးအတင္းဝင္ထိုင္တာပါ။ 


Adora က ဒုတိယအုပ္စု ထဲမွာပါ ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ စီးျဖစ္တဲ့ေန႕ေတြမွာပါ။ ထိုင္ခံုမွာလူလဲလြတ္ေန၊ ဖယ္ေပးရမဲ့သူဘယ္သူမွ မရွိရင္ Reserve seat မွာထိုင္ျဖစ္ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရထားေပၚမွာထိုင္ရတာ လူသက္သာေပမဲ့ စိတ္ပင္ပန္းပါတယ္။ မ်က္စိကတခ်ိန္လုံးလိုလို ဘယ္သူမ်ားထိုင္ခံုလိုမလဲ လို႕ လိုက္ၾကည့္ေနရတာ မို႕လို႕ပါ။အထူးသျဖင့္ သက္မွတ္ထားတဲ့ခံုေတြမွာ ထိုင္မိရင္ေပါ့။ အလုပ္ပိတ္ရက္ ရုံးအားရက္ ဖိနပ္အျမင့္စီးစရာမလိုတဲ့ ရက္ေတြမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ သက္သက္သာသာရွိတဲ့ စီးေနၾကဖိနပ္မ်ိဳး စီးတဲ့ေန႕မ်ိဳးမွာေတာ့ ထိုင္ခံုရလဲ မထိုင္ျဖစ္ပါဘူး။ ရထားျပတင္းေပါက္ကေန ၾကည့္ေနျမင္ေနၾက ျမင္ကြင္းေတြ ၾကည့္ျပီးလိုက္သြား တာပါပဲ။

အေပၚက ကာတြန္းေလးကို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က FB မွာ ရွယ္ထားတာပါ။ ဟိုအရင္တုံးက SG ကရထားေတြမွာ reserved seat မရွိပါဘူး။ ထိုင္ေနတဲ့ သူေတြထဲက တေယာက္က ထေပးလိုက္တာပါပဲ။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ reserved seat စနစ္ ေျပာင္းလိုက္လဲ ဆိုတာေသခ်ာ မသိေပမဲ့ ဒီ စနစ္ ေၾကာင့္ ကာတြန္းထဲမွာျပထား သလို " ငါထိုင္ေနတာ reserved seat မွ မဟုတ္ပဲ၊ သက္မွတ္ထားတဲ့ခံုမွာထိုင္ထားတဲ့ သူဖယ္ေပး လိမ့္မေပါ့" ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး လူေတြရဲ့စိတ္ထဲမွာ ပိုမ်ားလာတယ္ လို႕ Adora ေတာ့ျမင္ပါတယ္။ SG ကမီဒီယာ နဲ႕ STOMP လို website မ်ိဳးေတြမွာလဲ reserved seat မွာထိုင္ျပီး အိပ္ေနမိတဲ့ သူကို အျပစ္ျမင္ၾကျပီး  ထိုင္ခုံလိုအပ္ ေနတဲ့သူကို ထမေပးတဲ့ ေဘးကထိုင္ေနသူမ်ား ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွမေျပာၾကပါဘူး။ လူသားခ်င္းစာနာမႈ ရွိဖို႕ သတိေပးတဲ့ စနစ္ေပမဲ့  လူေတြကဒီစနစ္ေၾကာင့္ပိုျပီး တကိုယ္ေကာင္းပိုဆန္လာၾကသလားလို႕ေတြးမိလို႕ ပါ။ ဘယ္အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တမင္ သက္သက္ အတင္းလုပ္ယူရတာမ်ိဳး ဆိုရင္ဘာမွမေကာင္းဘူးေနာ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ ရထားေပၚမွာရုံးသြားရင္း ေတြးမိတာေလးေတြခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။

ေက်းဇူး စကား

တေန႕တေန႕  My Blog - Stats ကေန ဘယ္သူေတြလာၾကည့္မလဲ။ ဘာမ်ား ေရးသြားမလဲနဲ႕ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ၾကာပါျပီ။
ဒီေန႕ View ၆၀ေက်ာ္တဲ့ အတြက္ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ဒီpost ကိုေရးပါတယ္။
ဘာမွမျပည့္စုံေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခဏျဖစ္ျဖစ္ လာၾကည့္တဲ့ သူေတြကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္ရွင္။

Celebrating the Curves

စေနေန႕ အလုပ္နားရက္မို႕လို႕ စိတ္ဝင္စားတဲ့ ဖက္ရွင္ website ေတြ သြားၾကည့္ရင္း ေတြ႕မိတဲ့ ဖက္ရွင္ trend နဲ႕ tips  ေတြမွ်ခ်င္လို႕ စာေရးျဖစ္တာပါ။  ဒီေန႕ အမ်ားဆုံး ၾကည့္ျဖစ္တာ plus-sized ဖက္ရွင္ပါ။ Size 12 ႏွင့္အထက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို plus-size လို႕ေခၚျပီး၊ ဖက္ရွင္ အသိုင္းအဝိုင္းကေတာ့ size 12-24 ကို plus-sized လို႕ေခၚပါတယ္တဲ့...ဒါေယဘူယ်ေျပာတာပါ။ အမွတ္မွား ေနရင္လဲေျပာၾကပါအံုးေနာ္။

 Adora တို႕မိန္းခေလးတိုင္း ကိုယ့္ဘာကို အဝတ္အစား ဝတ္လို႕စိတ္တိုင္းမၾကတဲ့ ေန႕ေတြ မၾကာခဏ ဆိုသလိုရွိတတ္ပါတယ္။  ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အနည္းငယ္ တက္လာလို႕အဝတ္အစား ဝတ္တာအဆင္မေျပတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အဝတ္အစား အတြဲအစပ္ ေၾကာင့္လဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တခါတေလ အရင္တပတ္က ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ကို ဒီတပတ္ျပန္ဝတ္ရင္ေတာင္ စိတ္တိုင္းၾကခ်င္မွက်တာမ်ိဳးပါ။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးကို Adora ဖတ္ဖူးတဲ့ ျမန္မာဖက္ရွင္ စာအုပ္ထဲမွာ "ဝေသာေန႕မ်ား" လို႕ေခၚပါတယ္။ အမွတ္မမွားဘူးဆိုရင္ မတင္မိုးလြင္ေရးတဲ့ စာအုပ္ပါ။ ကဲ.. ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္း ေလးေတြ "ဝေသာေန႕မ်ား" အတြက္ အဆင္ေျပ မေျပ ၾကည့္ၾကပါအံုးေနာ္။

ပထမဆုံးအေနနဲ႕က အခုေခတ္စားေနတဲ့ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ Jean ေလးေတြပါ။ ပုံမွန္ဝတ္ေနၾက နက္ျပာ၊မိုးျပာ၊အနက္ေတြ မဟုတ္ဘဲ candy-colored Jean လို႕ေခၚၾကတဲ့ အနီ၊အစိမ္း၊အျပာ၊ပန္းေရာင္၊အဝါ အစုံပါပဲ။ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးေတြက ၾကည့္တဲ့သူရဲ့မ်က္လုံးကို ကိုယ္မၾကည့္ေစခ်င္တဲ့ အေပၚပိုင္းကေန အေရာင္ေလးေတြရွိတဲ့ေနရာကို ပို႕ေပးပါလိမ့္မယ္။ ပိုျပီးပိန္ခ်င္ရင္ေတာ့ t-shirt/blouse အေရာင္အရင့္  ေလးနဲ႕တြဲဝတ္ရင္အေတာ္ပါပဲ။

ဒုတိယကေတာ့ color block လို႕ေခၚတဲ့ဒီဇိုင္းပါ။ Color block ဆိုတာ ေျပာင္အေရာင္ေတြကိုစပ္ထားတဲ့ ဂါဝန္၊စကတ္ ေတြကိုေခၚပါတယ္။အေျခခံအေရာင္ေတြျဖစ္တဲ့ အျဖဴ၊အနက္၊အသားေရာင္ ကိုစပ္ထားတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ အေရာင္ေတြစပ္ထားတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ အေရာင္ေလးေတြပိုေခတ္စားတယ္။ ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့ အသားေတြပိုေနတယ္လို႕ထင္ ရတဲ့ေနရာေတြမွာ အေရာင္အရင့္ေလးေတြနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့ ပိုလွတာေပါ့။

ေနာက္တနည္းက Adora အသုံးအမ်ားဆုံးနည္းပါ။ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားအေပၚကေန ပုံၾကတဲ့ Jacket/Blazer/Cardigan တခုခုထပ္ဝတ္လိုက္ရင္ လက္ေမာင္းေတြ၊ ခါးေတြကာျပီးသား ျဖစ္သြားျပီ။ ဒီမွာလဲအေပၚထပ္က အနက္ေရာင္ပဲျဖစ္စရာမလို ပါဘူး။ အထဲက အဝတ္အစားက ထူထူထဲထဲၾကီးျဖစ္မေနဖို႕ေတာ့လိုပါတယ္။ သူတို႕ဘယ္လိုဝတ္လဲ ၾကည့္ပါအံုးေနာ္။

အခုေျပာမဲ့ ဒီဇိုင္းကို ျပီးခဲ့တဲ့လအနည္းငယ္က Topshop ကေနစေတြ႕ပါတယ္။ T-shirt/Blouse ပုံစံကို အေရွ႕တိုျပီး အေနာက္ကရွည္တဲ့ ပုံမ်ိဳးပါ။ ေျခေထာက္အထက္ပိုင္း ေပါင္ကိုဖုံးခ်င္တယ္ဆိုရင္ စမ္းၾကည့္သင့္ပါတယ္။ Cropped Skinny Jean ဒါမွမဟုတ္ Legging ေလးနဲ႕ဆိုရင္အဆင္ေျပမယ္ ထင္ပါတယ္။

Pencil စကတ္ကိုေတာ့ သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အရင္တုံးက ႐ုံးဝတ္ဖို႕ စကတ္ဆိုရင္ အနက္၊အညိဳ၊နဲ႕အသားေရာင္ေတြျဖစ္တာမ်ားျပီး၊ ေျပာင္အေရာင္ေတြပါပဲ။ အခု Pencil စကတ္ေတြက အေရာင္စုံ၊ ဒီဇိုင္းစုံ နဲ႕အတိုအရွည္ အစုံရွိပါတယ္။ ၉နာရီ-၅နာရီ ႐ုံးသမားေတြၾကိဳက္မွာပါ။ အရမ္းခ်ာင္ေနတာမ်ိဳး၊ အရမ္းက်ပ္တာမ်ိဳးေတာ့ ေရွာင္သင့္ပါတယ္။

Print ေတြကလဲ အၾကီးၾကီးမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ပိန္ေစပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာကေတာ့ မိန္းခေလးေတြ ဝေစတယ္ဆိုျပီး ေရွာင္ၾကတဲ့ ကန္႕လန္႕စင္း နဲ႕အ ျဖဴေရာင္ပါ။ Adora ကေတာ့ အဲဒီ ဖက္ရွင္ Rule ကိုသေဘာမတူပါဘူး။ အစင္းေတြကဝတ္တက္ရင္လွသလို စြဲေစာင္မႈလဲရွိေစပါတယ္။ 

ဒီပထမဆုံးပုံမွာ ကန္႕လန္႕စင္း အေပၚထပ္ေလးကို  ေျပာင္ေလးနဲ႕တြဲဝတ္ထားတာပါ။"Breaking the lines" လို႕ေခၚပါတယ္။ တကိုယ္လုံးကို အစင္းေတြဝတ္လို႕ ဝေနသလိုထင္ရမွာစိုးရင္ ဒီလိုဝတ္ပုံမ်ိဳးက ကူညီပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တခုက Over Size Sweater ကို Legging/ Jean အက်ပ္နဲ႕ဝတ္တာပါ။ ဆြဲၾကိဳးအရွည္ေလးဆြဲရင္ V-shaped ပုံစံ လည္ပင္းမ်ိဳးျဖစ္ေစျပီး မဝေတာ့ပါဘူး။

ေဒါင္လိုက္အစင္းေလးေတြနဲ႕ အစင္းက်ဲက်ဲေလးေတြလဲလွပါတယ္။

ေနာက္တခုကအျဖဴပါ။ Adora ကအျဖဴေရာင္ကို မဝတ္ဘဲမေနႏိုင္ပါဘူး။ ဝေသာေန႕မ်ားမွာေတာ့ Shirt ပုံစံဂါဝန္ကို ခါးပတ္ေလးေလးနဲ႕ဝတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေဒါက္ဖိနပ္ လွလွေလးေတြနဲ႕ Accessories လွလွေလးေတြက ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားကို ပ်င္းစရာမေကာင္းဘဲ စြဲေဆာင္မႈပိုျပီး ရွိေစပါတယ္။ၾကည့္၊ၾကည့္ပါအံုး။

အေပၚကျပထားတဲ့ ဖက္ရွင္ေတြထက္ပိုျပီး ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႕ သြယ္လွ်ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးက ျမန္မာဝတ္စုံပါပဲ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ လုံးဝက်စရာမလိုဘဲလွေစတာပါ။ ကိုယ္ေတြ႕ပါေနာ္။

"ဝေသာေန႕မ်ား" အတြက္အဆင္ေျပမဲ့   တျခားနည္းလမ္းေတြရွိရင္လဲ Comment Box မွာမွ်သြားပါအံုးေနာ္။

မွတ္ခ်က္။ ပုံေတြကို ASOS Online shop နဲ႕ Google ကေနယူပါတယ္။

Singapore က deal ေတြအေၾကာင္း

ခုတေလာ Sg မွာ deal ေတြ ေတာ္ေတာ္ ေခတ္စားလာပါတယ္..Groupon, Outlet, Deal, Shiokdeal အမ်ားၾကီးပါပဲ..dealဆိုတာ internet website ကေနကုန္ပစၥည္း ေတြကိုေစ်းေပါေပါနဲ႕ေရာင္းတာပါ..  ခရီးသြား ဟိုတယ္ ေတြ၊ေလယာဥ္လက္မွတ္နဲ႕ဟိုတယ္ တြဲထားတာေတြ.. အလွအပနဲ႕ဆိုင္တဲ့ကုန္ပစၥည္း ေတြ..facial နဲ႕massage စတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ၊ ျပီးေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္သုံး ဒယ္အိုး၊ သစ္သီးေဖ်ာ္စက္၊ ပုဇြန္အခြံခြါတဲ့စက္၊ ၾကက္ဥျပဳပ္တဲ့စက္ အစုံရွိပါတယ္.. တျခားလူသုံးကုန္ပစၥည္း ေတြစတဲ့ ကြန္ျပဴတာ Hard disk, thump drive ေတြ, အိမ္အလွစင္ပစၥည္း ေတြလဲ ရႏိုင္ပါတယ္..

Dealေတြကို အဓိကစိတ္ဝင္စားေစတာ ေစ်းအဆမတန္ခ်ိဳလြန္းလို႕ပါ..သာမန္အခ်ိန္မွာ ၁၀၀ေက်ာ္ ၂၀၀ ေပးရတဲ့ facial တို႕, massage တို႕ကို ၃၀၊၄၀ ေစ်း , တခါတေလ ၁၈က်ပ္ ၂၀ေစ်းနဲ႕ေရာင္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားၾကတာေပါ့ ..ကိုယ္လဲဝယ္သုံးပါတယ္..voucher နဲ႕ခရီးလဲထြက္ဘူးတယ္ အဆင္ေျပတာမ်ားတယ္ ဝယ္တုံးက voucher ထဲမွာေရးထားတဲ့ အတိုင္း အကုန္ရပါတယ္... အခုေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္း အရာက ဝယ္ထားတဲ့ service ေလးတခုေၾကာင့္ စိတ္အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းပါ.

ဒီအေၾကာင္းကိုေရးတာ ဝန္ေဆာင္မႈေပးတဲ့လုပ္ငန္းေတြကိုေရာ၊ ေစ်းေလွ်ာ့ေပးတဲ့ဆိုင္ေတြနဲ႕company  ေတြကို အျပစ္ေျပာခ်င္လို႕မဟုတ္ပါဘူး.. ကိုယ့္လိုမျဖစ္ေအာင္ မဝယ္ခင္မွာေသေသခ်ာခ်ာ  ဖုန္းဆက္ပီး ေသခ်ာမွ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္နဲ႕ ညီမွဝယ္ၾကဖို႕ သတိေပးခ်င္တာပါ.. ဒါေၾကာင့္ဒီမွာ ဘယ္ဝန္ေဆာင္မႈက ဝယ္တယ္ဆိုတာေရာ ဘယ္ဆိုင္မွာလဲဆိုတာေရာ ေဖာ္ျပမွာမဟုတ္ပါဘူး.

 လြန္ခဲ့တဲ့ အပတ္က  ဝယ္ထားတဲ့ဆိုင္ကို ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္ မနက္ပိုင္းေရာက္သြားပါတယ္  ေကာင္တာက အမ်ိဳးသမီးက ဆိုင္အတြင္းပိုင္းမွာရွိတဲ့ အခန္းေလးမွာခဏထိုင္ခိုင္းျပီး ေစာင့္ခိုင္းပါေလေရာ..အဲလို  အခန္းထဲမွာထိုင္ခိုင္းရင္ေၾကာက္ရပါတယ္.. ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဆိုင္ကအေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး ဝန္ထမ္းက လာျပီးသူတို႕product ေတြေရာင္းအတင္းေရာင္းတတ္လို႕ပါ.

စကားၾကဳံလို႕ေျပာရရင္ ျပီးခဲ့တဲ့လအနည္:ငယ္က လက္သည္းေျခသည္းသြားျပင္တာ ပိုက္ဆံေပးခါနီးမွာ အဲလိုပဲအခန္းထဲထိုင္ခိုင္းျပီးေတာ့ ဆိုင္ကဝန္ထမ္းတေယာက္လာစကားေျပာပါတယ္.. လာေရာင္းတယ္ဆိုပိုမွန္မွာပါ.. ေစ်းကလဲမနဲပါဘူး... အတိအက်မမွတ္မိေပမဲ့ ၁၀ခါစာကို ေဒၚလာ၆၀၀ နီးပါးရွိပါတယ္.. ေရာင္းတာက Dr Foot Pro ဆိုတဲ့ service ပါ..သူ႕အေျပာအရ ဖိနပ္အျမင့္စီးတဲ့သူေတြက ေျခဖဝါးမွာအသားမာတက္တဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႕ဆိုင္က serviceက အသားမာျဖစ္တာကာကြယ္ျပီး ေျခေထာက္ကို ႏုညံ့လာေစမဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပီးအတင္းေရာင္းပါတယ္..လက္သည္းေျခသည္းသြားျပင္တာ ပုံမွန္ဆို ေစ်းေပါပါတယ္  Dr Foot Pro ဆိုတာေၾကာင့္ေစ်းၾကီးတာပါ "စဥ္းစားပါရေစအံုး ေလာေလာဆယ္ဝယ္ဖို႕စိတ္ကူးမရွိလို႕ပါ" ဆိုတာမရပါဘူး.. အဲဒီအခန္းထဲမွာ ၄၅မိနစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္.. ၾကာလာေတာ့တျခားဝန္ထမ္းတေယာက္ က "ဘယ္လိုလဲ" ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ ေမးေငါ့ျပီးေမးပါတယ္... ကိုယ့္ကိုေရာင္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက "မဝယ္ဘူး" ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမဲ့ျပီးလက္ခါျပပါတယ္... အားလုံး customer ေရွ႕မွာလုပ္ေနတာပါ... ျပီးေတာ့မွပိုက္ဆံ ေပးရွင္းပါေတာ့တယ္... ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ အခန္းထဲမွာထိုင္ခိုင္းရင္ ေၾကာက္တယ္လို႕. :)

Voucher အေၾကာင္းဆက္ေျပာျပပါ့မယ္.. ဝယ္ထားတာ IPL Hair Remover UpperLip and UnderArm Treatment ပါ.. IPL ဆိုတာ Intense Pulsed Light ရဲ့အတိုေကာက္ပါ. Laser Hair removal နဲ႕မတူပါဘူး ..Radiation Risk မရွိဘူးလို႕ေျပာၾကပါတယ္...အလုပ္လုပ္ပုံအၾကမ္းဖ်င္းကေတာ့ အျမစ္ကို အပူေပးျပီးသတ္တာပါ..မွန္မွန္လုပ္ေပးရင္ ထပ္မထြက္ေတာ့ပါဘူး..အခန္းထဲမွာထိုင္ေစာင့္ရင္း ခဏၾကာေတာ့ ဝန္ထမ္းတေယာက္လာျပီး IPL အေၾကာင္းရွင္းျပပါတယ္.. ျပီးေတာ့ voucher ကိုၾကည့္ျပီး "ဒီ voucher က တခါမွမလုပ္ဘူးတဲ့သူေတြ အတြက္မသင့္ေတာ္ဘူး" ဆိုတာကစျပီး whitening treatment ထပ္ဝယ္ရမယ္ဆိုတဲ့အဆုံး ထပ္ခါထပ္ခါေျပာပါေတာ့တယ္.. တကယ္လို႕ မဝယ္ပဲဒီအတိုင္းလုပ္ရင္ ကအသားကိုေလာင္ပါေလာင္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းလဲေျပာပါတယ္ ... ဝယ္ခိုင္းတဲ့ဟာကလဲ ေစ်းၾကီးပါတယ္... ေနာက္ထပ္ ထပ္ေပးရမဲ့ ပိုက္ဆံက ၇၀၀ ၈၀၀ေလာက္ရွိပါတယ္ ..အဲလိုမတတ္ႏိုင္လို႕ discount ဝယ္ပါတယ္ဆိုမွ...ကိုယ္က "မဝယ္ခင္ terms and conditions ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္း" "အခုေျပာတာေတြ ဘာမွေရးမထားတဲ့ အေၾကာင္း" ျပန္ရွင္းျပေတာ့ ဒါေတြကဆိုင္ရဲ့ terms and conditions ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထဲမွာမပါတာျဖစ္မယ္လို႕မေရမရာျပန္ေျပာပါတယ္...  ဒီထပ္ပိုဆိုးတာကေတာ့ "Indian ေတြဆိုဒါလုပ္လို႕မရဘူး၊ သူတို႕အသားအေရ ကညိဳတဲ့အတြက္ IPL လုပ္တဲ့စက္က အသားအေရကိုေလာင္လိမ့္မယ္" လို႕ေျပာတာပါ.. သူက whitening treatmentကို ဝယ္ေစခ်င္လို႕ ပိုပိုသာသာေလးေျပာတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..  ကိုယ္က "ဒါလဲ T&C ထဲမွာမပါပါဘူး။ တကယ္လို႕မ်ား အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကမသိဘဲဝယ္မိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ" ေမးေတာ့မေျဖပါဘူး...

စိတ္ထဲမွာဘယ္လိုမွဆက္လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိတာနဲ႕" ျပန္ေပးပါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး" လို႕ေတာင္းေတာ့ ၅ေခါက္အရင္လုပ္ပါ ဒါဆိုတဝက္စာပဲေပးရမယ္ဆိုျပီးေျပာပါေသးတယ္...  ခုနကၾကေတာ့ Full Treatment မလုပ္ရင္ အသားေလာင္မယ္ဆိုျပီး ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့မွ တဝက္လုပ္ပါျဖစ္ျပန္ပါတယ္..ထားပါေတာ့ ဝယ္ထားတဲ့ voucher ကပိုက္ဆံျပန္ရမရ မေသခ်ာေပမဲ့ ရေအာင္ကိုျပန္ယူခဲ့ပါတယ္... ကံေကာင္းေထာင့္မစြာပဲ ဝန္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ website ကို email ပို႕လိုက္တာ ၁ပတ္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံျပန္ရပါတယ္..

ဒီမွာ အဓိကေျပာခ်င္တာက ပိုက္ဆံျပန္ရတာ မရတာမဟုတ္ပါဘူး.. ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ရယ္၊ အေတြ႕အၾကဳံရယ္က စိတ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္...အလိမ္ခံရတယ္လို႕လဲခံစားရပါတယ္..  ေနာက္ဆုံးေတာ့မဝယ္ခင္ဖုန္းေလးဘာ
ေလးဆက္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ မေမးတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္ရပါေတာ့မယ္

တူတူေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အားေပးပါတယ္  "နင္ဖုန္းဆက္ေမးလဲေျပာခ်င္မွေျပာမွာေပါ့" တဲ့ ...ဒါလဲျဖစ္ႏိုင္တာပဲေနာ္

Bershka

Bershka က အဝတ္ဆိုင္ တခုရဲ့နာမည္ပါ. စပိန္ႏိုင္ငံရဲ့ အၾကီးဆုံး ဖက္ရွင္ အဖြဲ႕အစည္း Spanish Inditex ကပိုင္ပါတယ္. တျခားနာမည္ၾကီး အဝတ္အစား တံစိတ္ေတြ ျဖစ္ တဲ့ Zara နဲ႕ Pull and Bear တို႕ကိုလဲ အဲဒီအဖြဲ႕ကပဲ ပိုင္ပါတယ္. အခုေျပာခ်င္တာ ဒီတေလာေတြ႕ျပီး ၾကိဳက္မိတဲ့ Bershka က new collection ေတြပါ..

အလံေတြကို ဒီဇိုင္းလုပ္ထား တာကိုၾကိဳက္ တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္အရမ္းသေဘာၾကေနတဲ့ လန္ဒန္အလံ ဒီဇိုင္း အဝတ္အထည္ ေတြကိုမွ်ခ်င္ပါတယ္.

ျပီးခဲ့တဲ့ ပိတ္ရက္က ဒီကဆိုင္ကိုသြားၾကည့္ တာ စကတ္ပဲေတြ႕လို႕ စကတ္ပဲဝယ္လာပါတယ္။ေသေသခ်ာခ်ာ မရွာတာလဲပါတာေပါ့။ေစ်းလဲ မၾကီးပါဘူး.. စကတ္ကို ၁၇ ေဒၚလာပဲေပးရပါတယ္....စပိန္မွာဆိုရင္ဘယ္ေလာက္ေပါမလဲမသိဘူး..စကတ္ကဝတ္ၾကည့္ေတာ့ model ဝတ္ထားသေလာက္မတိုပါဘူး..model ရဲ့အရပ္ကေတာ့ သာမန္လူေတြထက္ေတာ့ရွည္မွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား..;)

ေနာက္ထပ္ၾကိဳက္တာက Ibiza summer nights လို႕နာမည္ေပးထားတဲ့ ထဲကပါ အျဖဴေရာင္႐ိုး႐ိုး လက္ျပတ္မွာ pattern ဒီဇိုင္းေလး..Choker လို႕ေခၚတဲ့ဆြဲၾကိဳး ေငြေရာင္နဲ႕လွတယ္ေနာ္..

Ibiza ဆိုတာ Google မွာရွာၾကည့္ရင္ စပိန္ရဲ့ နာမည္ၾကီး ပင္လယ္ကမ္းေျခလို႕ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္ Ibiza ရဲ့ေႏြဦးရာသီက ေမ ကေန ေအာက္တိုဘာ တဲ့..Ibiza-spotlight.com မွာဒီလိုေရးထားပါတယ္

"Yes, summer is for partying, spending warm evenings under star-filled skies, swimming in the crystal clear sea and living life on the beach. Then in November Ibiza throws off its hedonistic image and settles down to more peaceful times."

ပန္းၾကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြအတြက္ Flowers Lovers collection က Legging ပါ .အဲဒါလဲဆိုင္မွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး ေစ်းမၾကီးရင္ေတာ့လိုခ်င္တဲ့ အထဲမွာပါ ပါတယ္..

 ေနာက္ဆုံး ဂါဝန္ေလးက ခုေခတ္စား  ေနတဲ့  အေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးပါ အနီေရာင္ဂါဝန္ေလးကို Jean Jacket ေလးနဲ႕nude accessories ေတြနဲ႕တြဲဝတ္တာေတာ္ေတာ္ သေဘာၾကပါတယ္.. ဒါလဲကိုယ္မပိုင္ပါဘူး..:D

ပုံေတြအားလုံးကို Facebook က Bershka Page ကေနယူပါတယ္ ေနာက္တေခါက္ၾကိဳက္တာေတြ ေတြ႕ရင္ေရးပါအံုးမယ္..

The Beginning.

“The discipline of writing something down is the first step toward making it happen.” (Lee Lacocca)


Picture credit to lonelyplanet.com