Tuesday 6 May 2014

က်မ၏ေရာက္တတ္ရာရာအေတြးမ်ား

မေန႕က ေဆးရုံမွာေဆးသြားစစ္တယ္။ စိုးရိမ္တဲ့ဟာက ဘာမွမျဖစ္ဘဲ လိုလိုပိုပိုစစ္တဲ့ဟာက ဆရာဝန္နဲ႕ေတြ႕ျပီး ေဆြးေႏြးဖို႕လိုတယ္တဲ့။ ေဆးရုံကျပန္လာျပီးကတည္းက ဒီအေျဖကိုေစာင့္လိုက္ရတာ တညေနလုံး၊ တညလုံး။ သိရျပန္ေတာ့လဲ မစိုးရိမ္ဖို႕ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ရင္ထဲမွာက်ပ္ျပီး မ်က္ရည္ၾကီးပဲက်ခ်င္ေနေတာ့တာ။ တခုခုျဖစ္ျပီဆိုမွ ကိုယ့္ဘာကိုယ္သတိထားမိတယ္။ ဒီဘဝမွာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြမလုပ္ရေသးဘူးဆိုတာ။

ဒါေၾကာင့္ လူၾကီးေတြဆုေပးရင္ "က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ" ဆိုျပီး "က်န္းမာ" အရင္လာတာေနမွာ။ မ က်မ္းမာရင္ လူတင္မဟုတ္၊ စိတ္ပါထိခိုက္တာဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးရွိလဲမထူးဘူးမွတ္လား။ မလိုအပ္ေသးပဲအမ်ားၾကီးစိတ္ပူေနလို႕တဲ့ ဆူတဲ့သူကဆူတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ပူတယ္ဆိုတာ  ပူစရာရွိလို႕ေပါ့လို႕ က်မကေတာ့ေခါင္းမာမာနဲ႕ေတြးတာပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ဘယ္သူကေတာ့အေပ်ာ္စိတ္ပူပါ့မလဲ။ မဟုတ္ဘူးလား။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ တခ်ိန္လုံးေျပာျဖစ္ေနတာက အားကစားလိုက္စားဖို႕၊ က်န္းမာေရးနဲ႕ညီေအာင္စားဖို႕၊ ဝိတ္နည္းနည္းေလွ်ာ့ဖို႕။ လုပ္ခ်င္ေနတာက မေသခင္ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြလုပ္ထားရေအာင္ တေနရာမွာခ်ေရးထားဖို႕။ က်မတေယာက္နဲ႕လဲခက္ပါတယ္။

2 comments:

  1. ဘာၿဖစ္မွန္းမသိေပမယ့္ စိတ္ေတာ့အရမ္းမပူပါနဲ. အမရယ္ ။ စိတ္ပူ ေတာ့ကိုယ္ပိုပင္ပန္းတာေပါ့။

    ReplyDelete
  2. Anonymous - ညီမေလးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ ဆရာဝန္နဲ႕ေတာ့ထပ္သြားေတြ႕ရအံုးမယ္။ း(
    အရင္ကထက္ေတာ့ စိတ္ထားတတ္ေနပါျပီ။

    ReplyDelete